ΠΑΣΧΑΛΙΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ 2018
Πασχαλινὴ Ἐγκύκλιος 2018
Ἀριθμός Πρωτ. 2698
ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ 2018
«Μὴ φοβοῦ· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» (Ἀποκαλ. α’ 17-18)
Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀναστάντι·
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ἄρχισε τὸ κήρυγμά Του μὲ κλήση σὲ Μετάνοια, διότι ἔφθασε ἡ «Βασιλεία» Του (Ματθ. δ’ 23). Αὐτήν, κατὰ τὴν ἐντολή Του, κήρυτταν καὶ οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοί Του, καὶ γι’ αὐτὴν παρέδωσε νὰ προσευχόμαστε καὶ νὰ παρακαλοῦμε: «ἐλθέτω ἡ Βασιλεία Σου».
Ἡ Βασιλεία Του εἶναι ἡ ἁγία Ἐκκλησία Του, τὴν ὁποία κέρδισε καὶ ἐξαγόρασε μὲ τὸ ἴδιο τὸ πανάγιον Αἷμα Του καὶ τὴν καθαγίασε μὲ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, ὄντας Κεφαλὴ Αὐτῆς. Διὰ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας συνεχίζεται τὸ σωτηριῶδες ἔργο τοῦ Κυρίου μας, κηρύττεται ἡ θεία Ἀλήθεια καὶ ἁγιάζονται οἱ πιστοὶ στὸν ἀγῶνα καὶ τὴν πορεία τους πρὸς τὴν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ἐν Οὐρανοῖς.
Γιὰ τὴν ἵδρυση καὶ ἐξάπλωση τῆς Ἐκκλησίας Του δίδασκε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, μετὰ τὴν Ἀνάστασή Του, τοὺς Μαθητὲς καὶ Ἀποστόλους Του, «ὀπτανόμενος δι’ ἡμερῶν τεσσαράκοντα καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ» (Πράξ. α’ ε). Τοῦτο θὰ πραγματοποιεῖτο μὲ τὴν ἔλευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅταν οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι θὰ ἐνδύοντο «τὴν ἐξ ὕψους δύναμιν» τῆς Χάριτος καὶ ὡς πνευματικοὶ στρατηγοὶ καὶ ἀξιωματικοὶ τῆς Ἐκκλησίας θὰ καθίσταντο Μάρτυρες τῆς Ἀναστάσεως «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς».
ΔΙΑ τῆς Ἐκκλησίας φανερώθηκε στὸν κόσμο «τὸ μυστήριον τοῦ Θεοῦ» (Ἀποκαλ. ι’ 7), τὸ ὁποῖο ἀποκορυφώθηκε στὸν Σταυρό, στὸν φρικτὸ Γολγοθᾶ, τότε ποὺ ὁ Κύριος ἡμῶν δέχθηκε ἑκούσια τὸν πιὸ ἀτιμωτικὸ θάνατο κατὰ τὸ ἀνθρώπινο, γιὰ νὰ κατανικήσει καὶ κατασυντρίψει τὸν ἐχθρὸ διάβολο καὶ νὰ μᾶς χαρίσει «ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν» μὲ τὴν ἔνδοξη Ἀνάστασή Του. Ὁ μιαρὸς Σατανᾶς ἀπατήθηκε: «Ἔλαβε σῶμα, καὶ Θεῷ περιέτυχεν. Ἔλαβε γῆν, καὶ συνήντησεν Οὐρανῷ. Ἔλαβεν, ὅπερ ἔβλεπε, καὶ πέπτωκεν, ὅθεν οὐκ ἔβλεπε», ὅπως βεβαιώνει περίλαμπρα ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
Ὁ Χριστός μας, ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας Του, χαρίζει ἴαση καὶ σωτηρία, μὲ τὶς ἅγιες Ἀρετὲς καὶ τὰ ἅγια Μυστήρια, ἀλλὰ ἕνας σκληρὸς πόλεμος διεξάγεται ἀπὸ τὸν διάβολο καὶ τὰ ὄργανά του, ἀπίστους καὶ αἱρετικούς, ἐναντίον Αὐτῆς καὶ τῶν ἀληθινῶν μελῶν της, γιὰ νὰ παρεμποδισθεῖ ἤ καὶ ματαιωθεῖ τὸ σωτηριῶδες ἔργο της. Ὁ πόλεμος αὐτὸς θὰ διαξάγεται μέχρι τῆς Δευτέρας Παρουσίας ἀμείωτος, καὶ μάλιστα αὐξανόμενος σὲ ἔνταση· ὅμως, ὁ Κύριος θὰ ἔλθει θριαμβευτής, Κραταιὸς καὶ Δυνατός, γιὰ νὰ φέρει τὴν δίκαιη ἀνταπόδοση καὶ νὰ διαλευκάνει πλήρως αὐτὸ τὸ «μυστήριον». Τὸ ἀπολύτως βέβαιον εἶναι, ὅτι ἡ τελικὴ νίκη εἶναι δική Του καὶ ὅσων εἶναι μαζί Του. Γι’ αὐτὸ καὶ μᾶς ἐμψυχώνει καὶ μᾶς ἐνθαρρύνει, τονίζοντας σὲ κάθε ἕναν ἀπὸ ἐμᾶς: «Μὴ φοβοῦ· ἐγώ εἰμι ὁ πρῶτος καὶ ὁ ἔσχατος καὶ ὁ ζῶν, καὶ ἐγενόμην νεκρός, καὶ ἰδοὺ ζῶν εἰμι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων» (Ἀποκαλ. α’ 17-18).
ΕΜΕΙΣ δὲ οἱ ἐλάχιστοι, ὡς μέλη τῆς ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, εἴμαστε σὲ ἰδιαίτερα πλεονεκτικὴ θέση στὸν κόσμο τοῦτο: «ἡμῶν τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει, ἐξ οὗ καὶ Σωτῆρα ἀπεκδεχόμεθα Κύριον Ἰησοῦν Χριστὸν» (Φιλιπ. γ’ 20). Οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ συνδεόμαστε μυστηριακὰ μὲ τὸν Σωτῆρα μας, ποὺ εἶναι στοὺς Οὐρανούς, καὶ Τὸν ἀναμένουμε ἀπὸ ἐκεῖ ὡς Κριτὴ καὶ Λυτρωτή. Δὲν μοιάζουμε στοὺς ἀπίστους, οἱ ὁποῖοι δὲν στηρίζονται στὴν Ἀλήθεια, ἀλλὰ στὴν γήϊνη δύναμή τους· ἐκεῖνοι ἀπατῶνται οἰκτρά, ὅταν νομίζουν ὅτι μποροῦν νὰ τὰ καταφέρουν ὅπως ὑπολογίζουν μόνοι τους, στὴν πλάνη, στὸ ψεῦδος καὶ στὴν ἀδικία τους. Ἐμεῖς δὲν εἴμαστε σὰν τὶς ἀδύναμες καὶ ἀσταθεῖς καλαμιὲς στὴν δίνη τῶν ἀνέμων τοῦ κόσμου τούτου καὶ τῶν ἀπίστων διωκτῶν μας. Ἔχουμε Σωτῆρα στὸν Οὐρανό, ὅπως καὶ ἀήττητους Συμμάχους, πανίσχυρους καὶ πανέτοιμους σὲ βοήθειά μας: τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγὸ Παναγία μας, τὶς τροπαιοῦχες Ταξιαρχίες τῶν Ἀσωμάτων Δυνάμεων, τοὺς ἐνδόξους Ἁγίους τῆς Πίστεώς μας! Αὐτοὶ δύνανται νὰ ἐπέμβουν ὅταν τοὺς καλοῦμε μὲ ζωντανὴ πίστη, γιὰ νὰ μᾶς προστατεύσουν σὲ κάθε δύσκολη περίσταση.
Καὶ ὅταν ἀκόμη φαίνεται, ὅτι ὁ Ἀναστὰς Κύριός μας δὲν ἐπεμβαίνει, τότε νὰ γνωρίζουμε ὅτι αὐτὸ δὲν γίνεται ἀπὸ ἀδυναμία ἤ ἀδιαφορία, ἀλλὰ διότι ἔτσι πρέπει νὰ γίνει. Παραχωρεῖ τὴν ἔξαρση τῆς ἀνομίας καὶ φαίνεται ὅτι δῆθεν οἱ δυνάμεις τοῦ Ἀντιχρίστου προχωροῦν: «ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι καὶ ὁ ρυπαρὸς ρυπαρευθήτω ἔτι» (Ἀποκαλ. κβ’ 11). Καὶ αὐτό, γιὰ νὰ δείξουμε οἱ πιστοὶ τὴν ὑπομονὴ καὶ τὸν ἀγῶνα μας ἕως θανάτου, προκειμένου νὰ λάβουμε τὸν στέφανο τῆς Νίκης ἀπὸ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος μᾶς καλεῖ σὲ συσταύρωση μαζί Του, γιὰ νὰ μᾶς χαρίσει τὴν αἰώνια Ζωὴ καὶ Βασιλεία.
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀναστάντι·
ΑΣ μὴ καμπτόμαστε καὶ ἄς μὴ δειλιάζουμε ἀπὸ ὅσα δυσάρεστα καὶ ἀπειλητικὰ συμβαίνουν γύρω μας· ἀλλά, ἄς ἀνανεώνουμε τὴν πίστη καὶ τὴν πεποίθησή μας στὴν νίκη κατὰ τῶν παθῶν καὶ ὅλων τῶν ἐχθρῶν, ὁρατῶν καὶ ἀοράτων, μὲ τὴν ἄμαχο θεία Προστασία καὶ Ἀντίληψη, ἀναφωνοῦντες πρὸς πᾶσα κατεύθυνση ὅτι: «μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός· γνῶτε ἔθνη καὶ ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ’ ἡμῶν ὁ Θεός!»· καὶ ἐπίσης, ψάλλοντες συνεχῶς τὸν ἀναστάσιμο νικητήριο παιάνα: «Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωὴν χαρισάμενος»!
Χριστὸς Ἀνέστη!
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
† Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Λούνης ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ
† Ὁ Γαρδικίου ΚΛΗΜΗΣ
† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
