Στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ασπροπύργου κήρυξε σήμερα, Κυριακή ΙΔ' Ματθαίου, το Θείο λόγο ο Επίσκοπός μας κ. Χρυσόστομος. 

            Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην Ευαγγελική περικοπή των Βασιλικών Γάμων, όπου ο Βασιλιάς οικοδεσπότης έστειλε τους πιστούς του δούλους να καλέσουν προσωπικά τους ιδιαίτερους προσκεκλημένους στο μέγα και ευτυχές γεγονός. Οι προσκεκλημένοι όμως, αντί να ανταποκριθούν με ενθουσιασμό και χαρά στην εγκάρδια πρόσκληση του Βασιλιά και να παραστούν ως τιμώμενα πρόσωπα, φέρθηκαν παράδοξα, με αγνωμοσύνη και φοβερή σκληρότητα. Όχι μόνον απέρριψαν την πρόσκληση και αρνήθηκαν να παραστούν στους Βασιλικούς Γάμους τους οποίους απέφυγαν χρησιμοποιώντας προφάσεις και δικαιολογίες σχετικές με βιοτικές ανάγκες και μέριμνες, αλλά φέρθηκαν με ραθυμία και σκληρότητα στους πιστούς δούλους του Βασιλιά, στους αγγελιοφόρους της μεγάλης και τιμητικής προσκλήσεως.

            Ο Βασιλιάς, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, δεν είναι παρά ο ίδιος ο Θεός, οι επίσημοι προσκεκλημένοι δεν είναι άλλοι από την «εκλεκτή» φυλή του Ισραήλ, οι απεσταλμένοι δούλοι είναι οι Προφήτες του Θεού και οι Βασιλικοί Γάμοι είναι η πολυπόθητη Βασιλεία των Ουρανών. Ο Θεός προσκάλεσε τους ιδιαίτερους καλεσμένους του, Ιουδαίους, αλλά εκείνοι, όχι μόνον Τον αρνήθηκαν, Τον ίδιο και την μεγαλόψυχη προσφορά Του, όχι μόνον απέρριψαν με δικαιολογίες τον επαναπατρισμό τους στη Βασιλεία των Ουρανών, αλλά κακοποίησαν τους αγγελιοφόρους της χαρμόσυνης προσφοράς και προσκλήσεως, τους Προφήτες του Θεού. Οι καλεσμένοι ήταν ανάξιοι της προσκλήσεως. Δεν αντιλήφθηκαν την τιμή που τους γίνονταν, τη σπουδαιότητα της κλήσεως που μετέφεραν οι πιστοί υπηρέτες. Οι βιοτικές τους μέριμνες και ανάγκες ήταν προφάσεις που αποδείκνυαν την αναξιότητά τους, την αγνωμοσύνη και την έλλειψη σεβασμού προς το πρόσωπο του Βασιλιά, αλλά και την ανετοιμότητά τους για το μέγα γεγονός που ο Κύριος τους επιφύλασσε.

            Ο οικοδεσπότης τότε, εκδηλώνοντας το μεγαλείο της προσφοράς και της αγάπης του προς τους υπηκόους του βασιλείου, διέταξε τους δούλους, να βγούνε στους δρόμους της πόλης και να καλέσουν άπαντες στο ευτυχές γεγονός. Οι Βασιλικοί Γάμοι θα ετελούντο και όποιος ήθελε, Θα παρίστατο. Ο Θεός, παρά το γεγονός της αρνήσεως των αγνωμόνων εκείνων ανθρώπων, ο γεμάτος αγάπη και συγχωρητικότητα, κάλεσε στη Βασιλεία των Ουρανών, όλους ανεξαιρέτως. Αξίωνε ο οικοδεσπότης όμως, οι καθήμενοι στο Γαμήλιο Τραπέζι, να είναι αναλόγως ενδεδυμένοι, όπως αρμόζει στην Τράπεζα του λαμπρότερου, για ένα βασίλειο, γεγονότος. Όποιος δεν αντιλαμβανόταν και δεν τιμούσε την μεγαλοπρέπεια των Γάμων, ήταν ανεπιθύμητος στο μέγα γεγονός. 

            Ο Θεός, ενώ καλεί όλους τους ανθρώπους, όλους εμάς, τους δυνητικούς πολίτες στη Βασιλεία των Ουρανών, αξιώνει να αποδεχθούμε με επίγνωση τη μεγάλη πρόσκληση και να προσέλθουμε προετοιμασμένοι, καθαροί και άξιοι -κατά τα ανθρώπινα- στον Οίκο του Θεού.

            Οι Άγιοι πατέρες και ερμηνευτές της Εκκλησίας μας, παρομοιάζουν τους Βασιλικούς Γάμους με τη Βασιλεία των Ουρανών και το Γαμήλιο Τραπέζι με τη Θεία Κοινωνία. Ο μη ευπρεπώς ενδεδυμένος, ο μη έχων καθαρό τον χιτώνα της ψυχής, είναι ανεπιθύμητος στη Γαμήλια Τράπεζα, είναι ανάξιος της Θείας Κοινωνίας και ως εκ τούτου, είναι αδύνατον να παραστεί στους Γάμους, να εισέλθει δηλαδή στη Βασιλεία των Ουρανών. 

            Προσκεκλημένοι είναι όλοι, όσοι για να εισέλθουν, έχουν πρώτα αντιληφθεί την βασιλική υπόσταση του οικοδεσπότη, έχουν συνειδητοποιήσει το μεγαλείο του γεγονότος των Γάμων, έχουν επίγνωση τη τιμής της προσκλήσεως και της ευθύνης της αποδοχής της και τέλος, έχουν προετοιμαστεί καταλλήλως για να παραστούν αξίως στο ανεπανάληπτο γεγονός. Η αγάπη του Θεού είναι απέραντη, η αξίωσή Του ωστόσο είναι σαφής και ξεκάθαρη για όλους και όχι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και στην αντίληψη του καθενός. Η προσέλευση  στο Άγιο ποτήριο απαιτεί μετάνοια, εξαγνισμό και κάθαρση της ψυχής. Εμείς, δεν έχουμε πάρα να αντιληφθούμε το μεγαλείο της προσκλήσεως, να απαρνηθούμε την αμαρτία, να την μισήσουμε, να αποβάλουμε τον ακάθαρτο  και δυσώδη χιτώνα του πρότερου βίου μέσω του Μυστηρίου της Μετανοίας και της Εξομολογήσεως και να ενδυθούμε το ρούχο της αρετής, της σεμνότητας και της αγάπης. Τότε, και μόνον τότε, θα είμαστε άξιοι προσκεκλημένοι των Βασιλικών Γάμων που ο Θεός, ετοιμάζει για εμάς,κατέληξε ο Επίσκοπός μας.

            Αγρυπνία για τη Μεγάλη Θεομητορική Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου τελέσθηκε το εσπέρας της 14/27^ης Αυγούστου, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Αχαρνών. Στην άκρως κατανυκτική Ιερά Αγρυπνία λειτουργούντος του εφημέριου και Πρωτοσύγκελου π. Μιχαήλ, με τους Διακόνους π. Κωνσταντίνο και π. Αγάπιο παρίστατο συμπροσευχόμενος στο Ιερό Βήμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος.

            Αρχής γενομένης του Μεγάλου Εσπερινού, ο εορτασμός εξελίχθηκε με τέλεση της Αρτοκλασίας, ενώ ακολούθησε η Ακολουθία της Ιεράς Αγρυπνίας του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας.

            Την ώρα του κοινωνικού ο Επίσκοπός μας ανταποκρινόμενος στην λαμπρότητα της εορτής και στην υπεραγιότητα του τιμώμενου προσώπου, εξήρε μέσα από το Θείο λόγο, το πρόσωπο της Αειπαρθένου Μαρίας, εστιάζοντας κυρίως στην ευχέρεια της Θεοτόκου στο να μεσιτεύει και να πρεσβεύει για όλους ανεξαρτήτως, όσοι προστρέχουν στην στοργική αγκαλιά της. Η γλυκύτερη φυσιογνωμία στην ανθρώπινη ιστορία, η πλέον σεβάσμια γυναίκα, η Κυρία των κυριών και των αγγέλων, η στοργικότερη μάνα, η πλέον έμπιστη φίλη, η ασφαλής παρηγορήτρα, το απάγκιο των ταλαιπωρημένων, η συντροφιά των μοναχικών, η θεραπεία των ασθενών, η κινητήριος δύναμη των καλώς ισχυρών, ο μέγας αυτός άνθρωπος, η Θεοτόκος, είναι αυτή που στάθηκε ικανή να σηκώσει στους "μικρούς" ώμους της το βάρος του Θείου Σχεδίου, αυτή την οποία σήμερα εξόχως τιμούμε, είπε. Αυτή, η Παναγία Γυναίκα "πέθανε" για να γνωρίσει σαν όλους εμάς την εμπειρία του θανάτου και κατόπιν το Άγιο σώμα της μετέστη εις τους ουρανούς· είναι αυτή η οποία ικέτεψε τον Υιό της πολλές φορές για λογαριασμό μας. Είναι αυτή που έσωσε το  Έθνος μας από αμέτρητες απειλές, αυτή που έσωσε τα σπίτια και τις οικογένειές μας από δεινά και καταστροφές, αυτή η οποία στάθηκε στις αρρώστιες μας, στα ατυχήματα, στις στενοχώριες, αυτή που μεσολάβησε για την προκοπή και την ευτυχία μας, αυτή που στέκει ακλόνητη σε εικόνισμα στους τοίχους των αιθουσών των νοσοκομείων, αλλά κι αυτή που στολίζει τα παιδικά δωμάτια των παιδιών μας. Είναι αυτή που αυθορμήτως πρώτη καλούμε τόσο στη χαρά, όσο και στη θλίψη μας, αυτή που όλοι τοποθετούμε στη συνείδησή μας πιο πάνω κι από την φυσική μας μητέρα, αυτή που μας πείθει για το καλό ακόμη και στις πιο σκληρές μας στιγμές, αυτή που με τύψεις σκεπτόμαστε κάθε φορά που μας κυριεύει η αγνωμοσύνη, αυτή που μας χάρισε το ιερότερο στη ζωή, τη Χριστιανική πνευματική καταγωγή μας. Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, δεν έχουμε καμία δικαιολογία για τη σημερινή θλιβερή κατάστασή μας, την προσωπική, την οικογενειακή, την κοινωνική. Η πάντα και σε όλους ανταποκρινομένη Κυρία Θεοτόκος έχει με κάθε τρόπο αποδείξει τη καλή της πρόθεση και τη διαθεσιμότητά της να ανταποκριθεί στις εκκλήσεις μας. Αυτό που χρειάζεται είναι η πραγματική, η καρδιακή προσευχή μας που θα κατεβάσει την Παναγία από τον ουρανό και θα την φέρει ξανά ανάμεσά μας, μεσίτρια, βοηθό, στήριγμα, δύναμη και εγγυήτρια, είπε με συγκίνηση ολοκληρώνοντας, ο Επίσκοπός μας.