Των αθλητών το καύχημα και μέγα υπέρμαχο της οικουμένης, τον Μυροβλύτη Άγιο Δημήτριο τίμησε καυχωμένη η Εκκλησία μας στην Θεσσαλονίκη, όπου ο Άγιος, στο άνθος της νεότητός του, θυσιάσθηκε υπέρ της αληθινής Πίστεως.

Αφ' εσπέρας, τελέσθηκε Μέγας Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου και συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου.
Στην σύντομη ομιλία του, ο χοροστατήσας Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας εξέφρασε ευχές προς τον Σεβασμιώτατο κ. Γρηγόριο με την ευκαιρία της συμπληρώσεως δέκα ετών από της ενθρονίσεώς του. Μεταξύ άλλων, του ευχήθηκε ο Άγιος Δημήτριος, τον οποίο με πολλή αγάπη τιμά, να του χορηγεί την δύναμη ώστε να συνεχίζει ακμαίος να διακονεί τους ανθρώπους από την θέση στην οποία τον έταξε η Εκκλησία.




















Ανήμερα της εορτής, τελέσθηκε Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του οικείου Ιεράρχου, Σεβασμιωτάτου Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου, με την συμμετοχή του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος χοροστάτησε στον Όρθρο, και Λαρίσης κ. Κλήμεντος.
Τον θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος αναφερόμενος στον τιμώμενο Άγιο ως διαχρονικό προστάτη της νεότητος. Συγκεκριμένα, αφού με προβληματισμό εξέθεσε το λυπηρό φαινόμενο της απομάκρυνσης των νέων από την Αλήθεια του Ευαγγελίου, αναρωτήθηκε πώς θα αντιμετώπιζε ο Άγιος τους νέους. Θα έβγαζε μήπως μαστίγιο για να τους τιμωρήσει; Μήπως θα τους μιλούσε σκληρά για να ελέγξει την πτώση τους; Όχι. Αντιθέτως, εμπνεόμενος από την αγάπη, θα τους ωθούσε να ανοίξουν την καρδιά τους, να εξωτερικεύσουν τους προβληματισμούς τους, θα τους βοηθούσε να κατανοήσουν την δύναμή τους και, στο τέλος, θα τους ρωτούσε: θέλετε την δική μου άποψη; Έτσι, θα τους έδειχνε ότι η ελευθερία τους είναι αξιοσέβαστη, θα τους μηδένιζε κάθε αντίσταση και θα τους οδηγούσε με επιμέλεια στον Χριστό, το Φως του κόσμου, Εκείνον που καλεί να αναπαύσει όσους είναι πεφορτισμένοι από τις δυσκολίες του βίου.




































Με το πέρας της Θείας Μεταλήψεως, τελέσθηκε Δοξολογία για τα Ελευθέρια της Θεσσαλονίκης από τον οθωμανικό ζυγό, καθώς και δέηση υπέρ αναπαύσεως των ηρωικώς αγωνισαμένων και πεσόντων στα πεδία των μαχών.




Ακολούθησε λιτανεία της ανθοστόλιστης Εικόνος του Μεγαλομάρτυρος στις πέριξ οδούς, υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Μπάντας του Παπαφείου Ιδρύματος και με την συμμετοχή νέων και παιδιών ενδεδυμένων παραδοσιακές φορεσιές.


































Με την επιστροφή στον Ναό, έγινε η απόλυση και ο Σεβασμιώτατος Θεσσαλονίκης εξέφρασε τις δέουσες ευχαριστίες, ως και την ευχή ο Άγιος Δημήτριος να φρουρεί όλους και να αποτελεί εγγυητή για την σωτηρία μας προς τον Κύριο.

Παράλληλα, πανηγύρισε το Ιερό Ησυχαστήριο του Αγίου Δημητρίου στη Δομβραίνα Βοιωτίας, όπου τις Ιερές Ακολουθίες τέλεσε ο Πανοσιώτατος Ιερομόναχος π. Μιχαήλ Παντελαίος.







