Την ευωδία των χαρίτων της μετέδωσε σήμερα πλουσίως στο «Αγιονήσι του Αιγαίου», την ευλογημένη Χίο, ο εκλεκτός του γόνος, η Οσία και Θαυματουργός Ματρώνα η Χιοπολίτιδα.

Η ευφρόσυνος μνήμη αυτής τιμήθηκε με ευλάβεια στον Ιερό Ναό Αγίας Ματρώνης Χώρας Χίου και στην Ιερά Μονή Αγίας Ματρώνης στις Μέσα Διδύμες.

Αφ' εσπέρας, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στον Ιερό Ναό της Αγίας στην Χώρα και κατόπιν μετέβη στην ιστορική Μονή στις Μέσα Διδύμες όπου κι εκεί χοροστάτησε κατά τον Μέγα Εσπερινό και κήρυξε τον θείο λόγο στο πυκνό εκκλησίασμα.
Από τον Ιερό Ναό της Αγίας στην Χώρα




Από την Ιερά Μονή στις Μέσα Διδύμες









































Ανήμερα της εορτής, η οποία φέτος συνέπεσε με την Κυριακή Στ' Λουκά, στην Ιερά Μονή της Αγίας στις Μέσα Δίδυμες τελέσθηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας.









Στους λόγους του, παραμονή και ανήμερα, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην κατάλληλη διαπαιδαγώγηση που έλαβε η τιμωμένη Οσία από τους γονείς της ώστε να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, να καταστεί φωτεινό παράδειγμα και να ελκύσει προς αυτήν πλήθη πιστών που αναζητούσαν τις πνευματικές συμβουλές της. Μάλιστα, με έναν ενδιαφέροντα τρόπο, ο Σεβασμιώτατος προσπαθώντας να σκεφθεί τί θα έλεγε άραγε η Οσία Ματρώνα στη σημερινή εποχή, είπε πως θα προέτρεπε τους γονείς με μικρά παιδιά να προσέξουν πολύ το θέμα της επικοινωνίας με τα παιδιά τους. Οι περισσότεροι αρέσκονται να κάνουν όλα τα χατίρια στα τέκνα τους, καλλιεργώντας τους την αίσθηση ότι αποτελούν το κέντρο του κόσμου, γεγονός επιζήμιο για την ψυχική τους υγεία. Απεναντίας, όταν τα παιδιά κάνουν λάθη ή αντιμετωπίζουν ένα πρόβλημα, οι γονείς αντί να φροντίζουν με «χειρουργική» επιμέλεια να συμβάλλουν στην λύση του ζητήματος, καλλιεργούν στα παιδιά τον φόβο ή την αίσθηση αδυναμίας επίλυσης προβλημάτων. Μέσα από αυτές τις συμπεριφορές είναι εύκολα κατανοητό ότι απουσιάζει η χριστιανική διάκριση. Και είναι λογικό να μην υπάρχει, καθώς οι περισσότεροι δεν προσαρμόζουν τη ζωή τους στο θέλημα του Θεού, αλλά επιθυμούν τον Χριστό «κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους», κατά το κοινώς λεγόμενο. Παρόμοια ήταν και η συμπεριφορά των Γαδαρηνών του σημερινού ευαγγελικού αναγνώσματος. Όταν ο Χριστός θεράπευσε τον δαιμονισμένο νέο, εκεί κοντά έβοσκε αγέλη χοίρων. Η εκτροφή των χοίρων είναι απαγορευμένη από τον μωσαϊκό νόμο και ο Χριστός, δίχως να ελέγξει ευθέως την παρανομία των Γαδαρηνών, θέλησε έμπρακτα να τους διδάξει πόσα δεινά μπορεί να προκαλέσει η παράβαση του θείου νόμου. Έτσι, επέτρεψε στα πονηρά πνεύματα να εισέλθουν στους χοίρους, τους οποίους τελικά έριξαν από τον γκρεμό στη θάλασσα. Οι Γαδαρηνοί, όμως, ήθελαν έναν θεό που να ευλογεί την παρανομία τους. Για αυτό, πλησίασαν τον Χριστό και τον προέτρεψαν να απομακρυνθεί από κοντά τους. Δεν ήταν σε θέση να βαστάξουν τον δίκαιο έλεγχο Του, όπως συμβαίνει και με πολλούς εκ των χριστιανών όταν ο πνευματικός λέει κάτι ψυχωφελές, το οποίο όμως δεν θέλουν να ακούσουν· κάτι που δεν τους «συμφέρει»: σηκώνονται και φεύγουν και πάνε κάπου που να ευλογούνται οι αδυναμίες τους. Η Οσία Ματρώνα δεν ακολούθησε την οδό των Γαδαρηνών· ταυτίσθηκε απόλυτα με το θείο θέλημα και αξιώθηκε να θεραπεύει ασθένειες ήδη εν ζωή.
Εν κατακλείδι, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε ο Κύριος, με τις πρεσβείες της Οσίας Ματρώνας, να μας αξιώσει να γίνουμε κι εμείς Φως, πλήρεις αγάπης, συγχωρητικότητας, ανεξικακίας και δικαιοσύνης.
Επί τη ευκαιρία, ο Σεβασμιώτατος επέβλεψε τις εργασίες αναστήλωσης που πραγματοποιούνται στη Μονή με την δική του πεφωτισμένη προτροπή, το ακατάπαυστο τρέξιμο του Γέροντος π. Αθανασίου και την φροντίδα της Οσιωτάτης Μοναχής Μακρίνης, η οποία με την εργατικότητα, το ήθος και την αποτελεσματικότητά της σε ό,τι αναλαμβάνει, έχει καταφέρει να κερδίσει τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων των εντοπίων.
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος με την Συνοδεία του μετέβη στις Ιερές Μονές Ταξιαρχών Νενήτων, Αγίου Κωνσταντίνου και Αγίων Πατέρων, όπου συνομίλησε με τις Αδελφότητες.





Στην Ενορία της Αγίας Ματρώνης την Θεία Λειτουργία τέλεσε ο Αιδ. Πρεσβύτερος π. Ματθαίος Μαβίδης.










