Ιστορικό γεγονός αποτελεί για την ιδιαιτέρως σημαντική και διακριτή για το αυστηρώς τηρούμενο γυναικεία Ιερά Μονή τυπικό της, τον Παρθενώνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Χίου, η τέλεση της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, σήμερα Κυριακή Α' Ματθαίου, ιερουργούντος του Μητροπολίτου μας και τοποτηρητού της Αγιοτόκου νήσου Χίου, κ. Χρυσοστόμου.
Ιστορικό χαρακτηρίζεται το γεγονός, αφού στο αυστηρώς άβατο για τους άνδρες, αλλά εξόχως αγαπητό για τον χιακό λαό αυτό μοναστήρι, του οποίου κτήτορας υπήρξε ο κτήτωρ των Αγίων Πατέρων, Άγιος Παχώμιος, ετελέσθη Αρχιερατική Θεία Λειτουργία ύστερα από 108 ολόκληρα χρόνια. Να σημειωθεί ότι ο σημερινός πανηγυρικός εορτασμός των τιμωμένων υπό της ιεράς Μονής Αγίων Ισαποστόλων προεξάρχοντος του Επισκόπου μας, αποτελεί το δεύτερο κατά σειρά Αρχιερατικό Μυστήριο, όταν το πρώτο ετελέσθη κατά την ημέρα των εγκαινίων της Μονής.
Ο Σεβασμιώτατος συγκινημένος που Λειτούργησε ύστερα από τόσα χρόνια στο αφιερωμένο στους Αγίους Κωνσταντίνο και Ελένη Καθολικό της Μονής, κήρυξε το Θείο λόγο αναφερόμενος στην Ευαγγελική περικοπή της ημέρας, αλλά και στις ιδιαιτέρως αυτές θαυμαστές και χαριτωμένες φυσιογνωμίες, των οποίων τη μνήμη σήμερα, η Εκκλησία μας τιμά. Η σημερινή περικοπή, είπε, αποκαλύπτει το μέγεθος της αγάπης που οφείλουμε να αισθανόμαστε και επιδεικνύουμε στον Κύριο και Θεό μας. Η αγάπη προς Αυτόν είναι άκρως μεγαλύτερη από αυτή προς οιοδήποτε άλλο πρόσωπο, ακόμη κι από αυτό του γονιού, του αδελφού και του τέκνου. Η ομολογία της αγάπης προς τον Κύριο με κάθε θυσία, καθιστά τον άνθρωπο υποψήφιο κάτοικο της Βασιλείας των Ουρανών, αφού κι ο Θεός τότε θα ομολογήσει τον άνθρωπο στον επουράνιο Πατέρα Του. Τα λόγια του Χριστού είναι σαφή και ξεκάθαρα. Η δέσμευσή Του απέναντι στον άνθρωπο που θα Τον ομολογήσει ενώπιον των ανθρώπων είναι ρητή. Οι Άγιοι της Εκκλησίας μας, άπαντες, όσοι σήμερα εορτάζουν, κατανόησαν πλήρως, αποδέχθηκαν και με χαρά εφάρμοσαν τα λόγια του Θεού, ομολογώντας Τον με παρρησία ενώπιων των ανθρώπων.
Ο Επίσκοπός μας στη συνέχεια μίλησε για τον άνδρα εκείνο που απάλλαξε την ανθρωπότητα από το μαρτύριο, το συνδεδεμένο με την ομολογία της πίστεως. Μίλησε για τον πατέρα της Ρωμιοσύνης, για τη σπουδαιότητα και μοναδικότητα του έργου και της ιερής συμβολής του στην καθιέρωση της Εκκλησίας του Χριστού στην Οικουμένη, την κατοικούμενη υπό των ανθρώπων πλάση. Μίλησε για τον πρώτο Αυτοκράτορα και Μονοκράτορα της Νέας Ρώμης, για τον ικανό στρατηγό, τον ευφυή πολιτικό και στρατηγιστή, τον διορατικό και οξυδερκή αυτό άνθρωπο, τον Χαριτωμένο και Θεόπτη αυτόν άνδρα -πριν ακόμη λάβει το Θείο Βάπτισμα, Μέγα και Άγιο Κωνσταντίνο. Η σπουδαία αυτή φυσιογνωμία στην ιστορία της Εκκλησίας μας, αλλά και της ανθρωπότητας, έκανε πράξη με νόμο του Κράτους το υψηλότερο δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο, την ελευθερία της πίστεως. Με το διάταγμα των Μεδιολάνων περί ανεξιθρησκείας, που θεσπίστηκε από τον Άγιο Κωνσταντίνο, οι Χριστιανοί για πρώτη φορά μπόρεσαν να λατρέψουν ελεύθερα και να αποδώσουν τιμές στον ένα και μοναδικό Τριαδικό Θεό. Ο Άγιος ήταν αυτός που καθιέρωσε και πολιτικά την αργία της Κυριακής, προκειμένου οι Χριστιανοί να αφιερώνουν την ημέρα αυτή στη λατρεία του Θεού. Ο Σεβασμιώτατος έκανε λόγο και για το δεύτερο τιμώμενο πρόσωπο, την μητέρα του Αγίου, Αγία Ελένη. Η προσωπική προσφορά της, ως Ισαπόστολος του Θεού και το έργο της για την εξάπλωση της Χριστιανικής λατρείας υπήρξε μοναδικό. Η Αγία Ελένη έχτισε πλήθος ναών στους Θεοβάδιστους Τόπους. Αυτό όμως που εξάρει το έργο της, είναι οι εντατικές και τελικά επιτυχείς προσπάθειές της για την ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού του Κυρίου μας. Η χαρά της Αγίας Ελένης, όπως αυτή περιγράφεται από του πατέρες της Εκκλησίας μας, για την ανεύρεση του μέγιστου αυτού θησαυρού, δεν έχει μέτρο και όριο. Οι έχοντες το απόλυτο κύρος και εξουσία στη μεγαλύτερη αυτοκρατορία της ιστορίας, εναπόθεσαν τις ελπίδες, το μέλλον και την ύπαρξη, τη δική τους και της αυτοκρατορίας τους σε μια πίστη η οποία αφορούσε τότε μόνον το 10% του πληθυσμού. Οι διορατικοί, συναισθηματικά, ψυχικά και διανοητικά ευφυείς αυτοί άνθρωποι, οι προφανώς Χαριτωμένοι υπό της Θείας Χάριτος, λειτούργησαν με τρόπο θαυμαστό και εργάστηκαν για την δόξα του Θεού. Καμία ομοιότητα των πρότυπων εκείνων ηγεμόνων και Βασιλέων, σε κανένα επίπεδο και κανένα πεδίο, δεν υφίσταται με τους κυβερνώντες των τελευταίων δεκαετιών του τόπου μας, οι οποίοι αντί να παραδειγματίζονται από τα μεγέθη αυτά της ιστορίας, επιδίδονται στην σταδιακή αποδόμηση κάθε ευλογημένης αρχής που μας κληροδότησαν οι πατέρες μας, αλλά και στην αποδόμηση της ίδιας της Ρωμιοσύνης.
Τέλος ο ποιμενάρχης μας έδωσε τις Αρχιερατικές του ευχές στην οσιοτάτη ηγουμένη της μονής γερόντισσα Παρασκευή καί στην εν Χριστώ συνοδεία της να έχουν πλούσια την ευλογία του Κυρίου μας εν τω νυν και εν τω μέλλοντι αιώνι.
