Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

            Ἕνα ἐκ τῶν βασικότερων στοιχείων τῆς λατρείας μας ἀποτελεῖ ἡ ψαλμωδία. Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, μιμούμενοι τὰ τάγματα τῶν Ἀγγέλων ποὺ διαρκῶς ὑμνολογοῦν τὸν Ὕψιστο Θεό, καλλιέργησαν μὲ σοφία τὴν ἐκκλησιαστικὴ μουσική, προκειμένου νὰ ἐπενδύσουν τὴν ἱερὴ ὑμνογραφία, ἀλλὰ καὶ νὰ περιβάλουν τὰ ἅγια Μυστήρια. Ἡ ψαλμωδία ἔχει δύο στόχους: ἀφ᾽ ἑνὸς, νὰ ἀπευθύνει δοξολογία στὸν Τριαδικὸ Θεό, τὸν Χορηγὸ ὅλων τῶν ἀγαθῶν, ἀφ᾽ ἑτέρου νὰ ἐμπνεύσει κατάνυξη στοὺς πιστούς, ὥστε μὲ περισσότερη συγκέντρωση νὰ προσεύχονται καὶ νὰ συμμετέχουν στὶς ἀκολουθίες. Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, χρειάζεται ὅσοι ἀναλαμβάνουν τὸ διακόνημα τῆς ψαλμωδίας, νὰ καταρτίζονται κατάλληλα πάνω στὴν ψαλτικὴ τέχνη. 

            Ἡ Ἱερὰ Μητρόπολή μας, αἰσθανόμενη τὴν εὐθύνη γιὰ τὴν στελέχωση τῶν ἀναλογίων μὲ ἄξιους ἱεροψάλτες, ἀλλὰ καὶ γενικότερα γιὰ τὴν μετάδοση τῆς ἐθνικῆς μουσικῆς μας κληρονομιᾶς στὶς νεότερες γενιές, ἔχει ξεκινήσει ἀπὸ ἀρκετῶν ἤδη χρόνων τὴν λειτουργία σχολῆς ἐκμάθησης τῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς, ἐνῷ ἐπίσης ἔχει ἱδρύσει χορωδίες τόσο γιὰ τὴν ἀπόδοση τῶν ὕμνων σὲ ἱερὲς ἀκολουθίες, ὅσο καὶ γιὰ τὴν μουσικὴ ἐπένδυση ἐκδηλώσεων θρησκευτικοῦ καὶ ἐθνικοῦ περιεχομένου, τὶς ὁποῖες ἀφιλοκερδῶς διεξάγει ἡ Μητρόπολή μας μὲ γνώμονα τὴν στήριξη τοῦ ποιμνίου. 

             Μαύρη ἡ σημερινὴ ἐπέτειος. Κατ᾽ αὐτὴν ἐτελειώθη μαρτυρικῶς ὁ χαραγμένος μὲ χρυσὰ γράμματα στὶς καρδιὲς τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, Ἰωάννης Καποδίστριας, ὁ πρῶτος Κυβερνήτης τοῦ νεοσύστατου ἑλληνικοῦ κράτους, ὁ «Ἅγιος τῆς πολιτικῆς», ὁ ὁραματιστής, ὁ ἀληθινὸς ἡγέτης, ὁ θυσιασμένος στὴν ὑπηρεσία τῆς πατρίδας. 

            Ἤξερε ὅτι τὸν παραμονεύει ὁ θάνατος, καθὼς εἶχε δεχθεῖ ἀπειλές. Μά, μὲ δίχως φρουρούς, σηκώθηκε νωρὶς τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς ὡς συνειδητὸς χριστιανός, καὶ κίνησε γιὰ τὴν Ἐκκλησία μὲ σκοπὸ νὰ προσευχηθεῖ καὶ νὰ μεταλάβει Σῶμα καὶ Αἵμα Χριστοῦ. Τέτοιες ἦταν οἱ ἀρχὲς τοῦ σπουδαίου ἀνδρός. Δὲν πήγαινε στὴν Ἐκκλησία ἕνα λεπτὸ πρὶν τὶς δοξολογίες, οὔτε διανοήθηκε νὰ ἐργαλειοποιήσει τὴν θρησκεία γιὰ ἄγρα ψήφων. Ἡ Ἐκκλησία ἦταν ἀναπόσπαστο κομμάτι τῆς ζωῆς του, γιὰ αὐτὸ καὶ φρόντισε νὰ διανύσει τὸν πλούσιο σὲ ἔργα βίο του στηριγμένος στὴν εὐαγγελικὴ διδασκαλία.