Η μνήμη της λαοφιλούς Οσίας Ειρήνης, Ηγουμένης της Μονής Χρυσοβαλάντου, συμπίπτουσα φέτος με την αναστάσιμη ημέρα της Κυριακής, συνεκάλεσε το ευσεβές πλήρωμα των χριστιανών προς ευωχίαν πνευματικήν, με επίκεντρο το παρά την Λυκόβρυση λαμπρό Καστρομονάστηρό της. 

Σεβασμιώτατοι,

Εὐλαβέστατοι Κληρικοί,

Ὁσιολογιωτάτη Καθηγουμένη τῆς σεβασμίας αὐτῆς Μονῆς,

Ὁσιώτατες Μοναχές,

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

            Εἶναι μεγάλη ἡ χαρά καὶ ἀπερίγραπτη ἡ συγκίνησή μας νὰ τιμοῦμε ἀπόψε, στὸ πλαίσιο αὐτῆς τῆς πανηγυρικῆς Ἀγρυπνίας, τὴν πανίερο μνήμη τῆς καλλιπαρθένου Κόρης, τῆς στοργικῆς Μητέρας, τῆς θεοσόφου Γεροντίσσης, Ὁσίας Εἰρήνης, Ἡγουμένης τῆς Μονῆς τοῦ Χρυσοβαλάντου. Ἡ συγκίνησή μας, μάλιστα, πλεονάζει μὲ τὴν σκέψη ὅτι ἀξιωθήκαμε νὰ τιμοῦμε τῆν Ὁσία Εἰρήνη σὲ αὐτὸν ἐδὼ τὸν ἱερὸ χῶρο, τὴν ἕως τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης ξακουστὴ Μονῆ τῆς Λυκοβρύσεως, ἢ μάλλον «Χαριτοβρύσεως», ὅπως εὔστοχα ἔχει χαρακτηρισθεῖ, τὸν τόπο αὐτὸ ἀπὸ ὅπου, σὰν ἄλλο μυροδοχεῖο, ἐξαπλώθηκαν στὴν ὑφήλιο τὰ πανεύοσμα καὶ ἰαματικὰ μύρα τῆς λαοφιλοῦς Ὁσίας. Καὶ σὰν νὰ μὴν ἔφθανε τὸ μέγεθος αὐτῆς τῆς εὐλογίας, εἴμαστε σὲ θέση νὰ ἀναπέμπουμε ὕμνους καὶ δεήσεις ἀντικρύζοντας τὸ πάνσεπτο θαυματουργὸ εἰκόνισμά της, τὴν πάναγνη μορφή της, ὅπως τὴν ἀποτύπωσε ὁ ἁγιορείτης ἁγιογράφος καὶ μετέπειτα Ὁσιομάρτυς Νεκτάριος ἐκ Βρυούλλων. Μέχρι καὶ αὐτὴ ἡ θέα τοῦ εἰκονίσματος, ἔτσι πὼς στέκει κατάμεστο πολύτιμων ἀναθημάτων, ἕκαστο τῶν ὁποίων εἶναι συνδεδεμένο καὶ μὲ κάποιο θαῦμα τῆς Ὁσίας μας, ἀποτελεῖ διδαχὴ καὶ μαρτυρία περὶ αὐτῆς: «πρόσεχε ἄνθρωπε -μᾶς προστάζει- φρόντισε νὰ ἀσπασθεῖς τὴν Ἁγία τοῦ Θεοῦ μὲ εὐλάβεια καὶ δέος καὶ γνώριζε ὅτι ὅσα μὲ πίστη τῆς ζητήσεις, θὰ τὰ λάβεις πρὸς δόξαν Θεοῦ».