Σε κλίμα κατάνυξης τελέσθηκε ενώπιον του Εσταυρωμένου Βασιλέως της Δόξης η Ακολουθία των Μεγάλων και Βασιλικών Ωρών και εν συνεχεία ο Εσπερινός της Αποκαθηλώσεως Αυτού από τον Τίμιο Σταυρό στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Παναγίας Σουμελά Ασπροπύργου και ακολούθως στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.
   Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος, αναλύοντας το δοξαστικό του Εσπερινού, ανέφερε ότι ο άνθρωπος στον Θεάνθρωπο, τον Ευεργέτη, τον Ιατρό ψυχών και σωμάτων, Εκείνον που μόνο καλά προσέφερε σε όλους όσοι είχαν ανάγκη, ανταπέδωσε με την καταδίκη, τους εμπτυσμούς, τις μαστιγώσεις, το όξος, την λόγχη, τον Σταυρό. Αυτόν τον παραλογισμό, αυτή την παράνοια, αυτή την ιδιοτέλεια ήλθε ο Κύριος να ανατρέψει πάνω στον Σταυρό, να πάρει την αγριότητα και να εγκαινίσει την αγιότητα. Ο τρόπος Του είναι διαχρονικά τελείως διαφορετικός από τα ανθρώπινα στερεότυπα, και, δυστυχώς, τελείως διαφορετικός από τον τρόπο πολλών εξ ημών των Χριστιανών. Σε όλα αυτά τα δεινά, στις οδυνηρές πράξεις των άνομων Ιουδαίων, στα φοβερά εγκλήματα, παρ΄ ότι ήταν σε θέση να στείλει προς υπεράσπισήν Του περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων, Εκείνος «οὐδὲν ἀπεκρίνατο»· «ἐσιῶπα». Αυτή την ταπείνωση και την υπομονή ζητά από τον καθένα μας, καθώς είπε λίγο πριν το εκούσιον Πάθος: «αν θέλετε να είστε φίλοι μου, να μιμείσθε εμένα».

   Ο Χριστός ανέβηκε μέχρι τον Σταυρό επιθυμώντας να μας κάνει κάτα χάριν θεούς, αλλά η κοινωνία και κυρίως οι γονείς, τυφλοί απέναντι στο Πάθος του Θεανθρώπου, φέρονται στα παιδιά τους σαν να πρόκειται για θεούς, όχι με την χριστιανική έννοια της πνευματικής τελειότητας, αλλά με τα κοσμικά δεδομένα που τελικά οδηγούν τον άνθρωπο στην οίηση και σε κάθε είδους πτώση.

      Εν κατακλείδι, ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι εφόσον θέλουμε το Φως στη ζωή μας, εφόσον επιθυμούμε καρδιακά να μην πεθάνουμε όταν πεθάνουμε, πρέπει να ακούσουμε την φωνή του Θεού που μας λέει: «εκείνος που θέλει να με ακολουθήσει, να απαρνηθεί τον εαυτό του, να σηκώσει τον Σταυρό που σήκωσα και εγώ και να με ακολουθήσει». Έχοντας πει αυτά, τόνισε: «Ας Τον αγκαλιάσουμε. Ας Του επιτρέψουμε να είναι Κυρίαρχος στη ζωή μας. Δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Μόνο να κερδίσουμε!».

Από τον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Παναγίας Σουμελά Ασπροπύργου

    Απόψε, το απόγευμα της Μεγάλης Πέμπτης, άπαν το πλήρωμα των Ορθοδόξων Χριστιανών, συναθροισμένο στις Εκκλησίες απέδωσε, κατά το μέτρον του δυνατού, την δέουσα τιμή προς Εκείνον ο Οποίος καταδέχθηκε μέχρι και στο Ξύλο του Σταυρού να ανέβει για την σωτηρία ενός εκάστου των ανθρώπων.
Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε κατά την Ακολουθία των Αχράντων Παθών διαδοχικώς στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών και στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Παναγίας Σουμελά Ασπροπύργου.
   Συγκινητική ήταν η προσέλευση των πιστών, οι οποίοι πλημμύρισαν τους Ναούς με ευγνώμονα διάθεση προς τον Σταυρωθέντα Κύριό μας, ο Οποίος «ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν ἤχθη» για να συντρίψει τον θάνατο και να ανακαλέσει τον Αδάμ πίσω στον Παράδεισο.
   Στις ομιλίες του, ο Μητροπολίτης μας ανέφερε χαρακτηριστικά ότι η «παρωδία» των Ιουδαίων, των γραμματέων και των Φαρισαίων, το γεγονός δηλαδή ότι ανήρτησαν στο μέχρι τότε «καταραμένο ξύλο» τον Δεσπότη Χριστό, παρά τις άπειρες ευεργεσίες που είχε προσφέρει απλόχερα στους ανθρώπους, αποτελεί, δυστυχώς, φαινόμενο διαχρονικό. Ο Χριστός, βέβαια, μία φορά σταυρώθηκε, αλλ΄ όμως ξανασταυρώνεται κάθε φορά που οι Χριστιανοί επιδεικνύουμε απέναντί Του ασυνέπεια προς τα καθήκοντά μας και όταν είμαστε ανακόλουθοι ως προς τα διδάγματα που μας κληροδότησε. Το μέγιστο των διδαγμάτων Του είναι η σταυρωμένη αγάπη, το οποίο έμπρακτα μας παρέδωσε. Είδαμε απόψε τον Ποιητή Ουρανού και γης να υφίσταται τον σωματικό θάνατο από το ίδιο Του το πλάσμα. Πολλοί, ωστόσο, ευρισκόμενοι σε διάφορες θέσεις και διακονίες, δεν δυνάμεθα να αντέξουμε ακόμη και τον παραμικρό έλεγχο που γίνεται προς όφελός μας. Ο συνειδητός Χριστιανός γνωρίζει να υπομένει όχι μόνο αυτόν τον καλοπροαίρετο έλεγχο, αλλά και κάθε θλίψη και δοκιμασία. Ως συνειδητός χαρακτηρίζεται όχι εκείνος που αναζητεί τον Θεό μόνο όταν θέλει την εκπλήρωση κάποιου αιτήματος και τον υπόλοιπο χρόνο Τον έχει ξεχασμένο, αλλά εκείνος που αγωνίζεται διαρκώς να επιτύχει το «ζω, υπάρχω και αναπνέω για να αρέσω στον Χριστό». Εδώ έρχεται το ερώτημα: «εγώ, δηλαδή ο καθένας, ζω για να αρέσω στον Χριστό, ή επιδιώκω διαρκώς να φαίνομαι καλός στους οφθαλμούς των συνανθρώπων μου;».
   Εν συνεχεία, ο Σεβαμιώτατος παρότρυνε τα εκκλησιάσματα: «αγκαλιάστε τον Χριστό μας. Αξίζει! Αξίζει να ακούσουμε την φωνή που διαχρονικά μας απευθύνει έχοντας τα χέρια απλωμένα πάνω στον Σταυρό και περιμένοντάς μας: «Ελάτε οι κουρασμένοι, ελάτε οι ταλαιπωρημένοι, ελάτε οι μεγαλύτεροι αμαρτωλοί, ελάτε οι πιο πεσμένοι, ελάτε στην αγκαλιά μου και εγώ θα δώσω ανάπαυση στις ψυχές σας! Μάθετε από το παράδειγμά μου, καθώς είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά» Μην κάνουμε την ζωή μας δύσκολη. Μην ταλαιπωρούμε ο ένας τον άλλο. Αν όλος ο κόσμος ήταν ενωμένος με τον Χριστό, ούτε πόλεμοι θα υπήρχαν, ούτε τρομοκρατία, ούτε πείνα, ούτε δυστυχία».
   Κλείνοντας τον λόγο του, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε «η σταυρωμένη Αγάπη να πλημμυρίζει τις ψυχές όλων μας με χαρα, ειρήνη, ελπίδα και κάθε ευλογία!».

Από τον Καθεδρικό Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Αχαρνών