Σε κλίμα κατάνυξης τελέσθηκε το Μυστήριο του Ευχελαίου στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Χρυσόστομο με τη συμμετοχή  Ιερέων και Διακόνων της Μητροπόλεώς μας, απόψε το απόγευμα, ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, ο οποίος στην Καθολική του Επιστολή κάνει αναφορά για το μυστήριο αυτό. 

   Ο Επίσκοπός μας, εξήγησε στο εκκλησίασμα τη σημασία και τη δύναμη του συγκεκριμένου Μυστηρίου, που -όπως είπε- τελείται είτε στο Ναό είτε στα σπίτια των πιστών με σκοπό την ίαση σωματικών και ψυχικών ασθενειών, και προέτρεψε όλους να συμμετέχουν με επίγνωση στα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας μας.

   Στον Ιερό Ναό Αγίων Πάντων Πυρίου Θηβών τέλεσε την Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος με συλλειτουργούς τον π. Στυλιανό και τον Διάκονο π. Αγάπιο, σήμερα, Κυριακή ΣΤ' Λουκά.

   Στην ομιλία του, ο Επίσκοπός μας αναφέρθηκε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, στη θεραπεία του δαιμονισμένου των Γαδαρηνών. Ο Χριστός είδε τον νέο εκείνο να υποφέρει καθώς ήταν κυριευμένος από μία λεγεώνα δαιμονίων. Τότε, διέταξε τα δαιμόνια να απαλλάξουν το νέο από την παρουσία τους. Εκείνα, ανίσχυρα μπροστά στην παντοδυναμία του Κύριου, την οποία και αναγνώριζαν,  παρακάλεσαν τον Χριστό να τους επιτρέψει την είσοδο τους σε μια αγέλη χοίρων που έβοσκαν στο κοντινό βουνό. Ο Κύριος το επέτρεψε και οι χοίροι, τους οποίους εξέτρεφαν παρανόμως κάτοικοι της χώρας των Γαδαρηνών, όρμησαν -υπό την επήρεια των δαιμόνων- στο γκρεμό και πνίγηκαν στη λίμνη. Οι κάτοικοι της περιοχής οι οποίοι πληροφορήθηκαν την θεραπεία του δαιμονισμένου νέου, που έως τότε απειλούσε με την κτηνώδη συμπεριφορά του τους ντόπιους, αντί να χαρούν για την λύτρωση του αδερφού τους και συνεπώς των ανθρώπων που ζούσαν εκεί, παρακάλεσαν τον Θεό να φύγει μακριά τους. 

   Το σημείο της περικοπής που οφείλουμε να προσέξουμε είναι η συμπεριφορά των ντόπιων κατοίκων και κυρίως η παράδοξη αντίδραση τους μπροστά στο θαυμαστό γεγονός που επιτέλεσε ο Ιησούς. Οι Γαδαρηνοί δεν ενδιαφέρθηκαν να προστρέξουν στον Χριστό, κατά την άφιξή Του στη χώρα τους- για να του ζητήσουν να λυτρώσει τον νεαρό· όταν δε επήλθε η θεραπεία, φέρθηκαν με αχαριστία και αγνωμοσύνη προς τον Ευεργέτη. Παρερμήνευσαν το θαύμα και φοβούμενοι για τους εαυτούς τους, Του ζήτησαν να αποχωρήσει. Ποιος ήταν άραγε ο λόγος που τους οδήγησε στo να παρερμηνεύσουν το γεγονός; Οι Γαδαρηνοί -που δραστηριοποιούνταν επιχειρηματικά παρανόμως- κυριεύθηκαν από τρόμο με τη σκέψη πως και οι ίδιοι θα τιμωρηθούν για τις ανομίες τους, γι’ αυτό και επέλεξαν να ζητήσουν από τον Κύριο, το πρόσωπο που επέβαλε την τάξη του νόμου, να φύγει από τον τόπο τους.

   Ο Επίσκοπός μας, σημείωσε πως δυστυχώς ακόμη και σήμερα, πολλές φορές ομοιάζουμε με εκείνους τους αγνώμονες Γαδαρηνούς. Δεχόμαστε τις ευεργεσίες του Θεού με ευχαρίστηση, αλλά όταν κάποιες φορές ελεγχόμαστε για κάποιο σφάλμα μας, τότε οργιζόμαστε και διώχνουμε τον Θεό από τη ζωή μας. Κάνοντας την ενδοσκόπησή μας παρατηρούμε ότι συχνά διώχνουμε κι εμείς τον Θεό από φόβο μήπως τιμωρηθούμε για τις ανομίες μας ή γιατί αρνούμαστε να πάψουμε την παράνομη ή αμαρτωλή δράση. Είναι σαφές, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, ότι αυτό που ωθεί τον άνθρωπο στο να διώξει τον Θεό, είναι τα ίδια του τα λάθη, οι ανομίες, οι παρανομίες, τα σφάλματα και βέβαια η αδυναμία του να τα παραδεχθεί, να αντισταθεί σε αυτά και στη συνέχεια να συμμορφωθεί. Αδυναμία λοιπόν να παραδεχθούμε τα σφάλματά μας, εγωισμός και εμμονή στο λάθος, είναι η συμπεριφορά που διώχνει από τη ζωή μας τον Χριστό.

   Ο κάθε άνθρωπος έχει τις αδυναμίες του και βασανίζεται από αυτές όπως άλλωστε και ο νέος της περικοπής, ο οποίος όμως και θεραπεύθηκε. Οφείλουμε, είπε ο Σεβασμιώτατος, να βάλουμε καλή αρχή και να αγωνιζόμαστε για να πετύχουμε τους χριστιανικούς μας στόχους, την αυτογνωσία, τη Μετάνοια, την Κάθαρση, τον Φωτισμό, την Θέωση.