2b.jpg

Διεύθυνση

Ἱερά Μητρόπολις Ἀττικῆς καί Βοιωτίας
Δημοκρίτου 18, Ἀχαρναί, 136 71 
Τηλ. 210 2466385
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε./ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Αναζήτηση άρθρων

Κείμενο
Από
Έως

Καλωσόρισμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου στην επετειακή εκδήλωση «100 χρόνια “Α”λήθεια»

Σάββατο09Νοέμβριος2019

Καλωσόρισμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου στην επετειακή εκδήλωση «100 χρόνια “Α”λήθεια»

   Η Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού αναγνωρίστηκε επισήμως από την Ελληνική Πολιτεία το 1994 με την ανακήρυξη της 19ης Μαΐου, ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Την ίδια χρονιά, μαζί, και η Κυπριακή Βουλή ψήφισε και καθιέρωσε τη 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας.

   «Ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στην Σαμψούντα με σκοπό να οργανώσει και να υλοποιήσει τον ολοκληρωτικό αποδεκατισμό των Ποντίων». Το ημερολόγιο έγραφε 19 Μαΐου, 1919.

   2019, 100 χρόνια μετά, έτος ορόσημο για τον Ποντιακό Ελληνισμό, αφού φέτος, ολοκληρώνεται ένας αιώνας από τη χρονολογία που σηματοδοτεί τα τραγικά εκείνα γεγονότα της περιόδου 1914 - 1923. Φέτος, τιμούμε ιδιαιτέρως τη μνήμη των ανθρώπων εκείνων, των συμπατριωτών μας, που έφυγαν μαρτυρικά και άδικα από τη ζωή. Γιατί; Γιατί ήταν Έλληνες, Ρωμιοί, Χριστιανοί Ορθόδοξοι.

   Σεβασμιώτατε Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιε,  Θεοφιλέστατε Μεθώνης κ. Αμβρόσιε, Τίμιον Πρεσβυτέριον, Αξιότιμε κ. Δήμαρχε, κ. Πρόεδρε του Πνευματικού Κέντρου, αγαπητά τέκνα εν Κυρίω, σας καλωσορίζουμε στην επετειακή εκδήλωση των 100 χρόνων από το έτος που σημάδεψε τον Ελληνισμό της Ανατολής. Στην εκδήλωση τιμής, της μνήμης των ανθρώπων εκείνων που υπέστησαν μαζικά εγκλήματα μέχρι τέλους, τη φοβερότερη των πράξεων για την ανθρώπινη φύση, τη Γενοκτονία.

   Το γεγονός διαδραματίσθηκε σε δυο φάσεις, σε διάφορους τόπους της υπό των Οθωμανών κυριαρχίας περιοχής. Πρόκειται για ένα καλά προμελετημένο, σχεδιασμένο μαζικό έγκλημα, ενάντια στους γηγενείς Ρωμιούς, τους τελευταίους κατοίκους των μπολιασμένων με ρωμαίικό αίμα περιοχών της Ανατολής. 

   Όλα ξεκίνησαν με την ανάληψη της εξουσίας από τους Νεότουρκους το 1908 στη Θεσσαλονίκη. Το 1911 σε μυστικό συνέδριο αποφασίσθηκε η εκκαθάριση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από το χριστιανικό στοιχείο. Μεθοδευμένα και συστηματικά δρομολογήθηκαν σειρά από φρικτά, στην πλειοψηφία τους «αναίμακτα», μαρτύρια. Πορείες εξόντωσης εξαντλητικές μέχρι θανάτου στο εσωτερικό της Ανατολίας, η λευκή πορεία ή αλλιώς αναίμακτη σφαγή. Εγκλεισμοί σε τάγματα καταναγκαστικής εργασίας, τα «Αμελέ Ταμπουρού», απ’ τα οποία ελάχιστοι επιβίωσαν. Μαζικοί απαγχονισμοί ύστερα από έκτακτα δικαστήρια με ψευδείς κατηγορίες και βέβαια άδικες καταδίκες, τα δικαστήρια της ντροπής όπως τα είπαν· αποτελείωσαν έτσι την πνευματική, θρησκευτική και οικονομική ηγεσία του ποντιακού Ελληνισμού, προσδίδοντας νομιμοφάνεια στα άγρια εγκλήματά τους. Λεηλασίες, πυρπολήσεις και ολοσχερείς καταστροφές χωριών και κωμοπόλεων και των πληθυσμών τους. Βιασμοί, δολοφονίες και βιαιότητες πρωτοφανείς από τις καλά εκπαιδευμένες στρατιωτικές δυνάμεις του τουρκικού κράτους στις γερμανικές τότε στρατιωτικές σχολές, και από παραστρατιωτικές άτακτες ομάδες μουσουλμάνων.

   Το έγκλημα πήρε τέλος ύστερα από την ήττα του Ελληνικού στρατού στο μικρασιατικό μέτωπο και την καταστροφή του ‘22, με τον πλήρη διωγμό των Ρωμιών του Πόντου από τον τόπο τους και την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923 και το ‘24.

   Ο αφανισμός των Ελλήνων της Μικράς Ασίας δεν είχε μόνο στόχο την απόλυτη εξάλειψη του Γένους από τον κόσμο τούτο, μα και την καταστροφή της ιστορικής και πολιτισμικής τους ύπαρξης, της γλώσσας, των ηθών, της πίστεως. Κι αυτό γιατί οι Έλληνες της Ιωνίας και του Πόντου είναι αυτοί που συνδέουν ιστορικά και πολιτισμικά τη Δύση με την Ανατολή, την αρχαία Ελλάδα με τον βυζαντινό Ελληνισμό· είναι αυτοί που διατήρησαν στα ήθη και στα έθιμά τους τη Ρωμιοσύνη, τη συνύπαρξη του αρχαίου ελληνικού πνεύματος με την Καινή Διαθήκη. Πόντος χωρίς Ελληνισμό σημαίνει εξάλειψη και διακοπή της συνέχειας ενός πολιτισμού με πανανθρώπινη αξία.

   Στον Πόντο άνθισε για τρεις χιλιετίες, ο πολιτισμός των Ελλήνων. Η Παναγία Σουμελά, ο Αη Γιάννης Βαζελώνας κι ο Αη Γιώργης Περιστερεώτας, έγιναν φάροι που φώτιζαν το δρόμο τους την περίοδο της τουρκοκρατίας. 

   Οι Ποντιακής καταγωγής Ρωμιοί πρωτοστάτησαν στην Επανάσταση του Γένους. Συμμετείχαν στους Μακεδονικούς Αγώνες «ως Έλλην αδελφός τόπος» της ακριτικής Μακεδονίας. Πλήθος ομογενών από Ρωσία και Ρουμανία κατετάγησαν και στους Βαλκανικούς Πολέμους. 

   Στην ακμή της ανάπτυξης του ποντιακού στοιχείου καταγράφονται περί τα 1.058 σχολεία με πρώτο το Φροντιστήριο της Τραπεζούντας. Περισσότερες από 1.130 εκκλησίες, 1.460 κληρικοί στην υπηρεσία του Ορθόδοξου Ελληνισμού. Φιλανθρωπικοί οργανισμοί και κοινωφελή ιδρύματα, αθλητικοί και πολιτιστικοί σύλλογοι. Κι όλα αυτά με ευδιάκριτη, περήφανα, την Ελληνική ρίζα, την Ελληνορθόδοξη καταγωγή και συνέχεια.

   Όλα αυτά για τα οποία τα σημερινά Ελληνόπουλα, τα γαλουχημένα και εκπαιδευμένα στα Ελληνικά σχολειά μας, δεν γνωρίζουν τίποτα. Καμία ιστορική αναφορά στο πολύτιμο αυτό κομμάτι της Εθνικής μας ιστορίας. Καμιά αναφορά στους μάρτυρες της πίστεως και της πατρίδας. 

   353.000 ψυχές, αριθμός που αντιστοιχεί στα θύματα του στυγερού εγκλήματος. Άλλοι μιλούν για 700.000. Μαρτυρίες αναφέρουν ότι ένα ή δύο μονον μέλη από τις πολυμελείς και πολύτεκνες οικογένειες επέζησαν. Αυτοί, οι εναπομείναντες, οι ελάχιστοι στον αριθμό, φτωχοί, άρρωστοι, πενθούντες, ορφανοί και αποκαμωμένοι, όπου κι αν πήγαιναν έχτιζαν, δημιουργούσαν, γένναγαν, κι αναγεννιόνταν, και πάλι ξεριζώνονταν. 

   Μέχρι που φτάσαμε στο σήμερα, εδώ. Ικανός αριθμός επιγόνων των μαρτύρων εκείνων, διαμορφώνουν σήμερα το νέο ποντιακό στοιχείο. Πόσο μεγαλύτερος θα ήταν ο αριθμός, πόσο πιο έντονη θα ήταν η συνέχεια και η κληρονομιά στη ζωή, στην πίστη και στην παράδοσή μας, αν οι 353.000 ζούσαν και εξελίσσονταν κανονικά, ανθρώπινα. Ενας ολόκληρος λαός, ένας ολόκληρος πολιτισμός πανανθρώπινου ενδιαφέροντος, μια ζώσα πραγματικότητα. Αυτό θέλησαν να αφανίσουν οι Τούρκοι.

   Η διεκδίκηση της αλήθειας πήρε στις μέρες μας χροιά αρνητική και ονομάστηκε ακρότητα, εθνικισμός. Πραγματικότητα θλιβερή. 

   Στην Εκκλησία μας, εμείς, σήμερα, ως Έλληνες, ως Ορθόδοξοι, τιμώντας το παρελθόν, τους προγόνους, μα και με αίσθημα ευθύνης προς τις επόμενες γενιές, αξιώνουμε το δικαίωμα στην ιστορική μνήμη, δεν λησμονούμε, διεκδικούμε την αλήθεια, φέτος, με ένα ακόμη έργο, «100 χρόνια “Α”λήθεια».

Τελευταία Νέα

Αναζήτηση

Copyright 2013-2022 Ἱερά Μητρόπολις Ἀττικῆς καί Βοιωτίας - Powered & designed by MXcom
Free Joomla! templates by AgeThemes