Ἀρ. πρωτ.:569

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Χριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν!

Καὶ πάλι Πάσχα,

«πέρασμα ἀπὸ τὸν θάνατο στὴν αἰώνια ζωή».

   Ἀνατροπὴ στὰ δεδομένα τῆς ἀνθρωπότητας, κατάργηση τῆς θνησιμότητος, θέωση τοῦ ἀνθρώπου.

   Δύο χιλιάδες χρόνια τὸ γεγονὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου εἶναι πάντα ἐπίκαιρο.

   Σὰν νὰ συνέβησαν ὅλα χθές. Ἡ προδοσία, τὸ πάθος , ἡ Σταύρωση, ἡ ἔνδοξος Ἀνάσταση, ἡ ἀμφισβήτηση τῶν Ἰουδαίων, ἡ ἐσώψυχη χαρὰ τῶν μαθητῶν, ὁ Εὐαγγελικὸς Λόγος ποὺ κηρύχθηκε στὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης… ὅλα σὰν νὰ ἔγιναν σήμερα, τώρα. Τόσο σύντομα, τόσο γρήγορα καὶ τόσο κοντά μας.

   Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου κατήργησε ὄχι μόνον τὸν θάνατο ἀλλὰ καὶ τὴν ἁμαρτία. Ἐφανέρωσε στὸν χοϊκὸ ἄνθρωπο τὸν ὑψηλὸ προορισμό του. Τὸν ὁδήγησε στὴν προπτωτική του κατάσταση, ἐπανεντάσσοντας τὸν στὴ Χαρὰ τοῦ Θεοῦ, τὸν Παράδεισο.

   Μὲ τὴν Ἀνάσταση ὁ ἄνθρωπος ζεῖ τὸ προσωπικό του Πάσχα, τὸ «πέρασμα» ἀπὸ τὰ γήινα στὰ οὐράνια, ἀπὸ τὸ σκοτάδι στὸ Φῶς, ἀπὸ τὴ ματαιότητα στὴν αἰωνιότητα. Μὲ τὸ πέρασμα αὐτὸ ἀνοίγουν ξανὰ οἱ πύλες τοῦ Παραδείσου καὶ ὑποδέχονται τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο, ἐκεῖνον ποὺ ἐξάγνισε ἡ Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου.

   Κάποιοι ἀρνήθηκαν τὴν Ἀνάσταση καὶ κάποιοι πίστεψαν σὲ Αὐτή. Ἄλλοι ἔμειναν στὸ σκοτάδι κι ἄλλοι φωτίστηκαν. Πολλοὶ πολέμησαν μὲ μανία τὴν Ἀνάστασὴ Του κι ἀμέτρητοι θυσίασαν μὲ πίστη τὴ ζωὴ τοὺς διεκδικώντας τὴν.

   Ἡ ἱστορία ἐπαναλαμβάνεται.

   Οἱ ἀρνητὲς τῆς Ἀλήθειας ἀρνοῦνται τὴν Ἀνάστασή Του καὶ πολεμοῦν τὸν ἴδιο τὸν Χριστό. Πολεμοῦν οἱ ἀρνητὲς ἕναν γι’ αὐτοὺς «νεκρό», ἕναν ἐδῶ καὶ δυὸ χιλιάδες χρόνια «πεθαμένο»; Πόση παράνοια ἢ πόση ἀφέλεια μπορεῖ νὰ κρύβει μιὰ τόσο ἐξόφθαλμη, ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς ἴδιους, ἀστοχία! Διόλου ἀφελεῖς δὲν εἶναι. Ἀντίθετα, γνωρίζουν, ξέρουν καλά, κι ἀπὸ φόβο τρέμουν τὴ δύναμη, τὴν ζῶσα ὕπαρξή Του. Μάχονται οἱ ἀξιολύπητοί το Ἅγιό Του πρόσωπο μὲ μίσος καὶ μανία. Οὐσιαστικὰ ὅμως Τὸν κηρύττουν, καὶ μάλιστα διαχρονικά, ἀφοῦ ὁ ἐπίμονος καὶ μακραίωνος πόλεμός τους εἶναι ἀπόδειξη τοῦ φόβου τους καὶ τῆς Ἀλήθειας. 

Ὁ Χριστὸς εἶναι ἐπίκαιρος, εἶναι ἐδῶ, ζωντανός, «ζεῖ Κύριος ὁ Θεός».

   Ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ πιστεύοντας στὴν Ἀνάσταση ξεπερνοῦμε τὸν φόβο τοῦ θανάτου, ἐλεύθεροι καθὼς εἴμαστε, ἐπιδιώκουμε καὶ  προσδοκοῦμε τὴν αἰώνια ζωή. «Ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, κἂν ἀποθάνῃ, ζήσεται· καὶ πᾶς ὁ ζῶν καὶ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ ἀποθάνῃ εἰς τὸν αἰῶνα», λέγει ὁ Κύριός μας. 

   Οἱ ἀρνητὲς τῆς Ἀναστάσεως  ζοῦν στὸ σκοτάδι, ἀφοῦ ἀγνοοῦν τὸ Φῶς τὸ ἀνέσπερο. «Ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ' ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς», λέγει πάλι ὁ Κύριός μας. 

   Πάσχα εἶναι τὸ «νικηφόρο πέρασμα» ποὺ ὁδηγεῖ στὴν πραγματικὴ ζωή, στὴ λάμψη τοῦ Παραδείσου, στὴ χαρὰ τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι ὁ φωτισμὸς τοῦ σκότους, ἡ ἀπόκτηση τῆς ἐλευθερίας, ἡ ἀνάταση τῆς ψυχῆς. Εἶναι ἡ μεταμόρφωση τῶν προσώπων καὶ τῆς κοινωνίας, τοῦ ἑνὸς καὶ τοῦ συνόλου. Τὸ Πάσχα ποὺ ἑορτάζουμε ἂς εἶναι γιὰ ὅλους μας ἡ κατάργηση τῶν λαθῶν, ἡ καθαίρεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ἂς εἶναι τὸ «πέρασμα» τῆς ἀπόλυτης μεταμόρφωσής μας.

   Πάσχα στὴν ψυχή, Πάσχα στὴν οἰκογένεια, Πάσχα στὴν Πατρίδα, Πάσχα στὴν οἰκουμένη.

Ἀληθῶς Ἀνέστη ὁ Κύριος, ἀδελφοί μου.

Ἡ χαρὰ καὶ τὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως νὰ μᾶς συνοδεύουν.

Μὲ εὐχὲς ὁ Ἐπίσκοπός σας.

+ ὁ Ἀττικῆς & Βοιωτίας Χρυσόστομος

   Μιμούμενοι τα από αιώνων τελούμενα της Εκκλησίας μας τις Άγιες αυτές ημέρες, έτσι και σήμερα, κλήρος και λαός, θρηνώντας, συνοδεύσαν το Άχραντο σώμα του Κυρίου. 

   Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας Μητροπολίτης Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος χοροστάτησε στον Όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Γκορυτσάς και κατόπιν προεξήρχε της λιτανευτικής πομπής του Επιταφίου. Ξεχωριστή τιμή και χαρά αποτέλεσε φέτος η παρουσία των Σεβασμιωτάτων Τορόντο κ. Μωυσή και Αμερικής κ. Δημητρίου στην πόλη και τις ενορίες του Ασπροπύργου, που με αφορμή την επίσκεψή τους στη χώρα μας για τον καθαγιασμό του Αγίου Μύρου, παρέμειναν για τον εορτασμό της Αναστάσεως στην Ελλάδα. Οι Αρχιερείς χοροστάτησαν στον Όρθρο και αντιστοίχως προεξήρχαν της λιτανείας του Επιταφίου των όμορων ενοριών. Συγκεκριμένα ο Σεβ. Τορόντο στον ιερό ναό Αγίου Ελευθερίου και ο Σεβ. Αμερικής στον Ιερό Ναό Ταξιάρχη Μιχαήλ Ασπροπύργου. 

   Τα Εγκώμια, τα σύντομα τροπάρια που περιγράφουν τα Πάθη του Κυρίου, υμνούν την ταφή Του και διατρανώνουν τη νίκη Του επί του θανάτου, έψαλλαν ο Επίσκοπός μας, συνοδεία των Ιεροψαλτών και συγκεκριμένα κλιμακίου του Βυζαντινού χορού "Πάτριον Αναλόγιον" της Μητροπόλεώς μας, καθώς και του γυναικείου χορού της ενορίας. Προ του τέλους του Όρθρου, πιστοί στην μεστή συμβολισμούς ενωτική τους παράδοση, οι δημότες του Ασπροπύργου, συμμετείχαν στο εντυπωσιακό, προς Δόξαν Κυρίου, γεγονός που για 6^η χρονιά φέτος πραγματοποιήθηκε, της συνάντησης των Επιταφίων των τριών γειτονικών ενοριών. Συγκίνηση και θρήνος κορυφώθηκαν στην Πλατεία Γενοκτονίας, όπου συγκεντρώθηκαν χιλιάδες πιστοί από τις ενορίες της Αγίας Τριάδας, του Αγίου Ελευθερίου και του Ταξιάρχη Μιχαήλ Ασπροπύργου. Για πρώτη φορά, είχαμε την ευλογία να προεξάρχουν των τριών λιτανειών Αρχιερείς, οι οποίοι και συνευρέθηκαν στην συνάντηση των Επιταφίων.

   Ο Επίσκοπός μας, από την ειδικά για την περίσταση τοποθετημένη εξέδρα, καλωσόρισε τους Αρχιερείς στην πόλη του Ασπροπύργου, και απευθυνόμενος στο ευσεβές ποίμνιο που με απόλυτο σεβασμό παρίστατο στην Ιερή αυτή περιφορά και θεόσωμη Ταφή του Κυρίου, μίλησε για την διαχρονικότητα της πίστεώς μας. Αν και πέρασαν δύο χιλιάδες χρόνια, είπε, γεμάτα διωγμούς, εξορίες, φυλακίσεις και θανατώσεις κατά των Χριστιανών, ο Χριστιανισμός επιβίωσε στην ψυχή των ανθρώπων, στο πρόσωπο του γλυκύτατου Ιησού. Ο Χριστιανισμός είναι η μοναδική πίστη που δεν κατασκεύασε, δεν έψαξε και δεν έπλασε έναν Θεό. Αντίθετα, ο ίδιος ο Θεός βρήκε τον άνθρωπο για τον επανεντάξει και να τον επαναφέρει στην προπτωτική κατάσταση. Ο ανεδαφικός αυτός διωγμός, συνέχισε ο Σεβασμιώτατος, εξακολουθεί να υφίσταται και σήμερα από τους απίστους και αθέους της σημερινής εποχής, αυτούς που κάθε χρόνο, τις Άγιες ημέρες, αναφέρονται στο Άγιο Φως της Αναστάσεως. Αυτοί, είπε, θυμίζουν εκείνους της εποχής του Ιησού, που ενώ Τον έβλεπαν να θαυματουργεί, Τον αμφισβητούσαν. Έτσι και σήμερα, παρότι βλέπουμε και βιώνουμε το Άγιο Φως, κάποιοι, όπως τότε, αμφισβητούν την ίδια την πραγματικότητα, την αλήθεια. Αμέσως μετά, ως είθισται, εψάλλη υπό τους ήχους της φιλαρμονικής ο Εθνικός μας Ύμνος.

   Κατά την αποχώρηση από την πλ. Γενοκτονίας και την επιστροφή των πομπών στους Ιερούς Ναούς, και οι  τρεις Αρχιερείς συνόδευσαν τον Επιτάφιο στην κεντρική ενορία της Αγίας Τριάδος, όπου έγινε και η απόλυση.

   Τους επιμελώς ανθοστολισμένους Επιταφίους σήκωσαν στα χέρια νέοι ενδεδυμένοι με παραδοσιακές στολές του Πόντου. Νέες τους περιστοίχιζαν, ραίνοντας με ανοιξιάτικα λουλούδια το Άχραντο Σώμα του Κυρίου. Πλήθος παιδιών των Κατηχητικών Σχολείων των ενοριών ενδεδυμένα με φορεσιές, υπό τους ήχους της φιλαρμονικής του Δήμου Ασπροπύργου κοσμούσαν την λιτανευτική πομπή. Στο ιδιαίτερο αυτό γεγονός παρευρέθησαν ο Δήμαρχος Ασπροπύργου κ. Νικόλαος Μελετίου, οι Αντιδήμαρχοι, Δημοτικοί Σύμβουλοι και βέβαια οι χιλιάδες των πιστών.

   Ο Σεβασμιώτατος με την ολοκλήρωση της λιτανευτικής πομπής, ευχαρίστησε τους Αρχιερείς για την παρουσία και συμμετοχή τους, τον εφημέριο, τους Ιεροψάλτες, το Κατηχητικό Σχολείο και το Σύλλογο «Ακρίτες του Πόντου» που πρόθυμα συμμετείχαν για άλλη μια φορά στην Ιερή τελετή, τηρώντας και τιμώντας την ευλογημένη από αιώνων λατρευτική παράδοση.