Τὸ πρωὶ τῆς Τρίτης, 18/31-8-2021, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ κατόπιν μακρᾶς περιόδου κατακλίσεως σὲ θεραπευτικὸ ἵδρυμα, ὁ Μητροπολίτης Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος κυρὸς Ἀθανάσιος, πλήρης ἡμερῶν.

   Λόγῳ δὲ τῆς περιστάσεως, ἐκρίθη καλὸν τοπικῶς ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία του νὰ τελεσθεῖ τὸ ἀπόγευμα τῆς αὐτῆς ἡμέρας στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου στὴν Λάρισα. Ὁ κεκοιμημένος Ἀρχιερεὺς εἶχε εὐπρεπισθεῖ ἐπὶ καθίσματος, στὸ κέντρο τοῦ Ναοῦ, μὲ πλήρη ἀρχιερατικὴ ἀμφίεση, ἀναπαυόμενος γαλήνια ἐν εἰρήνῃ, ὡσὰν κοιμώμενος.

   Τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλινίκου μὴ δυνηθέντος νὰ παραστεῖ παρὰ τὴν θέλησή του, στὴν ἱερὰ Ἀκολουθία προέστη ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Φιλίππων καὶ Μαρωνείας κ. Ἀμβρόσιος, κατὰ προτροπὴν τοῦ ἐπίσης παρόντος Σεβ. Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, καὶ ἔλαβαν μέρος ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Φώτιος, ὁ Θεοφ. Ἐπίσκοπος Γαρδικίου κ. Κλήμης, τὸ Ἱερατεῖο τῆς τοπικῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, καθὼς καὶ πολλοὶ Κληρικοὶ ποὺ προσῆλθαν ἀπὸ ἄλλες περιοχές.

   Mετὰ τῶν Ἀρχιερέων ἔψαλαν καὶ Ἱεροψάλτες τοῦ Ναοῦ, ὁ ὁποῖος ἦταν πλήρης πιστῶν ἐκ τοῦ τοπικοῦ Ποιμνίου καὶ εὐρύτερα. Ἅπαντες δὲ ἀπέδωσαν τὶς πρέπουσες τιμὲς στὸν ἐπὶ δεκατίες τοπικὸ Ποιμενάρχη καὶ Πατέρα, ἡ στέρησις τοῦ ὁποίου δημιούργησε πόνο ψυχῆς.

   Σύντομο ἐπικήδειο Λόγο ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἐκφώνησε ὁ Γραμματέας Αὐτῆς Θεοφ. Γαρδικίου κ. Κλήμης, ὁ ὁποῖος ἀναφέρθηκε στὸ πρόσωπο τοῦ μεταστάντος, στὴν ἐκκλησιαστική του γραμμὴ καὶ πορεία, ὅπως καὶ στὴν ἑνωτικὴ παρακαταθήκη του.

   Ἐκ μέρους τοῦ Ἱερατείου, ὁ Ἐφημέριος τοῦ Καθεδρικοῦ Ναοῦ Πρωτ. π. Γεώργιος Κοντοθανάσης, πλήρης συγκινήσεως, ἔκανε ἀναφορὰ στὸν μεταστάντα Ἐπίσκοπό του καὶ στὴν πνευματικὴ διαμόρφωση ποὺ ἔλαβε ἐξ αὐτοῦ, ἀποκαλύψας ὅτι πρὸ δέκα ἐτῶν, ὅταν χειροτονήθηκε Πρεσβύτερος ἀπὸ τὰ χέρια του, τὸν παρεκάλεσε νὰ μείνει ἐν ζωῇ ἀλλὰ δέκα τουλάχιστον χρόνια, ἕως ὅτου τὸν καθοδηγήσει ἐπαρκῶς, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο καὶ συνέβη ἐπακριβῶς.

   Μετὰ καὶ τὸν τελευταῖον ἀσπασμὸν ἐκ μέρους τοῦ Ποιμνίου, ἡ σορὸς τοῦ κεκοιμημένου Ἀρχιερέως μετεφέρθη στὸ Ἱερὸ Ἡσυχαστήριο Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης ἀρκετὰ ἔξω ἀπὸ τὴν Γιάννουλη, προάστειο τῆς Λαρίσης, ὅπου καὶ ἐτάφη, κατόπιν τῶν διατεταγμένων.

   Ὁ Μακαριστὸς Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Ἀθανάσιος, κατὰ κόσμον Ἀθανάσιος Ποστάλας, γεννήθηκε στὴν Λάρισα τὸ 1928 καὶ γαλουχήθηκε στὰ νάματα τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας παιδιόθεν. 

   Διεκρίνετο γιὰ τὴν σοβαρότητα καὶ σύνεση τοῦ χαρακτῆρος του. Μετὰ τὴν ἐγκύκλιο παιδεία του καὶ τὴν ἐκπλήρωση τῆς στρατιωτικῆς θητείας του, ἐργάσθηκε ὡς ὑπάλληλος τοῦ Ὑπουργείου Ἀμύνης.

   Τὸ 1968, σὲ ἡλικία 40 ἐτῶν, εἰσῆλθε στὴν Ἱερωσύνη καὶ τὸ 1979 χειροτονήθηκε ἀπὸ τὸν τότε Ἀρχιεπίσκοπο Αὐξέντιο στὴν Ἀρχιερωσύνη. Παρέμεινε ἀκουστὸς γιὰ τὸ φιλακόλουθόν του, γιὰ τὴν ἀγάπη του στὴν Θεία Λειτουργία τὴν ὁποίαν τελοῦσε καθημερινῶς ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν, γιὰ τὴν βοήθεια ποὺ παρεῖχε μέσῳ τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως, καὶ γενικὰ γιὰ τὴν ἀκατάκριτη καὶ προσεκτικὴ ζωὴ καὶ διακονία του. Σὲ δύσκολες ἐποχὲς διαστάσεων στὴν Ἐκκλησία μας, παρέμενε μὲν μὲ τὸν Πνευματικό του πατέρα Ἀρχιεπίσκοπο Αὐξέντιο, ἀπέχων ἐν τούτοις συστηματικῶς ἀπὸ κάθε ἀντικανονικὴ ἐνέργεια ἰδίως ἐν σχέσει πρὸς τὸ θέμα τῶν ἀρχιερατικῶν χειροτονιῶν. Διαμένων στὴν πόλη του, φρόντιζε κατὰ τὸ μέτρο τοῦ δυνατοῦ μὲ κάθε τρόπο γιὰ τὸ καλὸ τοῦ Ποιμνίου του. Χειροτόνησε Κληρικοὺς καὶ ἀσχολήθηκε μὲ τὴν εὔρυθμη λειτουργία τῶν Ἐνοριῶν τῆς περιοχῆς του. 

   Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του οἰκοδομήθηκε ἐκ νέου ὁ ὡραῖος Καθεδρικὸς Ναὸς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, τὸν ὁποῖον ἐγκαινίασε. Τέλεσε ἀρκετοὺς ἐγκαινιασμοὺς Ναῶν. Τὸ 2008 ἐπανασυνδέθηκε μὲ τὴν κανονικὴ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας μας, μετὰ περίοδον ἀπομονώσεως. Συμμετεῖχε, ὅσο τοῦ ἐπέτρεπαν οἱ δυνάμεις του, στὸ Συνοδικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας μας, ὡς ἐνεργὸ καὶ σεβάσμιο μέλος της. Ἀποτελοῦσε ἕναν ζωντανὸ σύνδεσμο μὲ τὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τὸ ἔνδοξο παρελθόν της.

   Εἴθε ὁ Κύριος νὰ ἀναπαύσει τὴν ψυχήν του ἐν σκηναῖς Δικαίων, νὰ δίδει παρηγορία στὰ πολυπληθῆ πνευματικά του τέκνα καὶ νὰ εὐλογήσει τὴν ὁμαλὴ μετάβαση στὴν περίοδο μετὰ τὴν Κοίμησή του, μέσα στὰ Συνοδικὰ πλαίσια τῆς ἱερᾶς Παρακαταθήκης του, ἀποτρέπων πάντα πειρασμόν, πρὸς δόξαν τῆς Ἐκκλησίας, βοήθειαν τοῦ Ποιμνίου καὶ καλὴν μαρτυρίαν ἐνώπιον πάντων, σὲ ἐποχὲς τόσο δύσκολες καὶ ἀπαιτητικὲς σὰν τὶς δικές μας!