Ε’ Κυριακὴ Λουκᾶ στὸν Καθεδρικὸ
Κυριακή16Νοέμβριος2014
Ε’ Κυριακὴ Λουκᾶ στὸν Καθεδρικὸ
Στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου Ἀχαρνῶν τέλεσε τὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας σήμερα, Ε’ Κυριακὴ τοῦ Λουκᾶ, ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, κ. Χρυσόστομος, μὲ συλλειτουργοὺς τὸν π. Μιχαὴλ καὶ τὸ Διάκονο Λεωνίδα.
Τὸ μήνυμα ποὺ μετέφερε ὁ Ἐπίσκοπός μας εἶχε σχέση μὲ τὴν πλεονεξία, ἡ ὁποία κατὰ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο εἶναι εἰδωλολατρία καὶ ἀλλοιώνει τὸν ψυχικό μας κόσμο μεταμορφώνοντας τὸν ἄνθρωπο, τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, σὲ μία ἄκαρδη καὶ σκληρὴ προσωπικότητα δίχως οἶκτο, συμπόνια καὶ ἀγάπη.
Ὁ πλούσιος τῆς παραβολῆς χαρακτηρίζεται ὡς σκληρός, ἄκαρδος καὶ ἀτομιστής. Ὁ δὲ πτωχὸς Λάζαρος ὡς ὑπομονετικός, ποὺ ἀνέχεται μὲ καρτερία τὴν πείνα καὶ τὴ σωματική του ἀσθένεια . Ξεκάθαρα μᾶς ὁμιλεῖ ὁ Χριστός μας γιὰ κόλαση καὶ παράδεισο , βεβαιώνοντας ὅτι « ἐν τῷ Ἀδῃ οὐκ ἔστι μετάνοια». Ἀξιοπρόσεκτο εἶναι ὅτι σ’ αὐτὴ τὴν παραβολὴ ἀναφέρεται ὀνομαστικὰ στὸ «Λάζαρο». Σὲ καμία ἄλλη παραβολὴ δὲν ἀναφέρει κάποιο ὄνομα, μόνο στὴ σημερινή· χαρακτηριστικὰ λέει ὅτι ἀκόμη κι ἂν ἔλθει ὁ Λάζαρος ἀπὸ τὸν Ἀδη νὰ πεῖ στοὺς οἰκείους τοῦ πλουσίου τί ὑπάρχει ἐκεῖ, θὰ τὸν θανατώσουν. Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη καὶ μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ τετραήμερου Λαζάρου. Οἱ Ἰουδαῖοι προσπάθησαν νὰ τὸν θανατώσουν. Ὁ δὲ Θεοφύλακτος Βουλγαρίας ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ὅτι ὅσοι γράφονται στὸ βιβλίο τῆς ζωῆς, ὅπως κι ὁ Λάζαρος, ζοῦν, ὑπάρχουν καὶ δὲν πεθαίνουν ποτέ!
Τὸ μήνυμα ποὺ μετέφερε ὁ Ἐπίσκοπός μας εἶχε σχέση μὲ τὴν πλεονεξία, ἡ ὁποία κατὰ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο εἶναι εἰδωλολατρία καὶ ἀλλοιώνει τὸν ψυχικό μας κόσμο μεταμορφώνοντας τὸν ἄνθρωπο, τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, σὲ μία ἄκαρδη καὶ σκληρὴ προσωπικότητα δίχως οἶκτο, συμπόνια καὶ ἀγάπη.
Ὁ πλούσιος τῆς παραβολῆς χαρακτηρίζεται ὡς σκληρός, ἄκαρδος καὶ ἀτομιστής. Ὁ δὲ πτωχὸς Λάζαρος ὡς ὑπομονετικός, ποὺ ἀνέχεται μὲ καρτερία τὴν πείνα καὶ τὴ σωματική του ἀσθένεια . Ξεκάθαρα μᾶς ὁμιλεῖ ὁ Χριστός μας γιὰ κόλαση καὶ παράδεισο , βεβαιώνοντας ὅτι « ἐν τῷ Ἀδῃ οὐκ ἔστι μετάνοια». Ἀξιοπρόσεκτο εἶναι ὅτι σ’ αὐτὴ τὴν παραβολὴ ἀναφέρεται ὀνομαστικὰ στὸ «Λάζαρο». Σὲ καμία ἄλλη παραβολὴ δὲν ἀναφέρει κάποιο ὄνομα, μόνο στὴ σημερινή· χαρακτηριστικὰ λέει ὅτι ἀκόμη κι ἂν ἔλθει ὁ Λάζαρος ἀπὸ τὸν Ἀδη νὰ πεῖ στοὺς οἰκείους τοῦ πλουσίου τί ὑπάρχει ἐκεῖ, θὰ τὸν θανατώσουν. Αὐτὸ ἀκριβῶς συνέβη καὶ μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ τετραήμερου Λαζάρου. Οἱ Ἰουδαῖοι προσπάθησαν νὰ τὸν θανατώσουν. Ὁ δὲ Θεοφύλακτος Βουλγαρίας ἀναφέρει χαρακτηριστικὰ ὅτι ὅσοι γράφονται στὸ βιβλίο τῆς ζωῆς, ὅπως κι ὁ Λάζαρος, ζοῦν, ὑπάρχουν καὶ δὲν πεθαίνουν ποτέ!
Σήμερα στὴ ζωή μας συναντᾶμε καθημερινῶς ὄχι ἕναν,ἀλλὰ πολλοὺς «Λαζάρους». Πῶς τοὺς ἀντιμετωπίζουμε; Μὲ τὴν ἀκαρδία, τὴ σκληρότητα καὶ τὸν ἀτομισμὸ τοῦ πλουσίου; Ἀσφαλῶς κι ὄχι. Στὴ δική μας οἰκογένεια, τὴ χριστιανική, ἀπὸ παιδιὰ μαθαίνουμε ὅτι δίχως ἀγάπη, συμπαράσταση καὶ κατανόηση στὸν πάσχοντα συνάνθρωπό μας δὲ λογιζόμαστε ἀδελφιὰ καὶ παιδιὰ τοῦ Χριστοῦ. Ἂς τὸ συνειδητοποιήσουμε: ἀγάπη καὶ μόνον ἀγάπη νὰ δίνουμε γιὰ νὰ ζήσουμε, ὁλοκλήρωσε τὴ σύντομη ὁμιλία του ὁ Ἐπίσκοπός μας.