Στὸν Καθεδρικὸ Ι.Ν. Ἁγίου Νικολάου Ἀχαρνὼν χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος γιὰ τὴν ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Παθών. Ἀμέσως μετὰ τὴν ἔξοδο τοῦ Ἐσταυρωμένου ὁμίλησε, τονίζοντας τὴν ἄπειρη εὐσπλαχνία τοῦ Κυρίου μας, «Πάτερ άφες ἀυτοίς». Σὲ ὁλόκληρη τὴν παγκόσμια ἀνθρώπινη ἱστορία δὲν ἔχει βρεθεῖ μέχρι σήμερα ἄλλο πρόσωπο ποὺ νὰ ἔχει ὑπερβεῖ τὰ ὅρια τῆς συγχωρήσεως καὶ τῆς ἀνοχῆς ὅπως ὁ Χριστὸς μας.
Ο Κύριος, μᾶς δίνει τὴν δυνατότητα νὰ γίνουμε καὶ ἐμεῖς κατὰ χάριν Θεοί, εφ΄ὅσον φυσικὰ τὸ θελήσουμε, και ἂν καταφέρουμε νὰ φθάσουμε στὴ Θέωση, τότε αὐτὴ ἡ ἀνισόρροπη ταλαιπωρημένη κοινωνία, θὰ ἔλθει σὲ ἰσορροπία, καὶ θὰ μπορεῖ νὰ σταθεῖ στὸ ὕψος ὅλων τῶν περιστάσεων καὶ τῶν ἐξελίξεων.
Στὴ συνέχεια μετέβη γιὰ νὰ χοροστατήσει στὴν Ἱερὰ μονὴ Παναχράντου Μεγάρων Ἀττικῆς. Συγκινητικὴ ἡ ἀπόδοσις τῶν ὕμνων ἀπὸ τὸ βυζαντινὸ χορὸ τῶν μοναζουσῶν.
Τέλος εὐχήθηκε «νὰ μὴ μείνουμε μόνο σὲ αὐτὲς τὶς ἅγιες μέρες, ἀλλὰ ὅλη μας ἡ ζωὴ νὰ εἶναι γεμάτη ἀπὸ τὸ ἑκούσιο Πάθος καὶ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας, γιὰ νὰ καταφέρουμε τοὐλάχιστον στὴν ἐποχὴ μας, βλέποντας τὴ θυσία Ἐκείνου, νὰ παραδειγματιστοῦμε, γιὰ νὰ ἀνακάμψουμε ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἀχαρακτήριστη κατάσταση ποὺ κάποιοι Ιούδες τῶν ἡμερῶν μας, θέλησαν νὰ ὁδηγήσουν τὴν Πατρίδα μας στὴ Σταύρωση».
