Ἀρ. πρωτ.: 631
Ἐν Ἀχαρναῖς: 24/12/2019
Πρὸς τοὺς εὐσεβεῖς χριστιανοὺς τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ !
«Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, τὸ παρὸν μυστήριον ἐκδιηγούμενοι».
Ἡ λέξη «μυστήριο» ἀποκαλύπτει καὶ ἑρμηνεύει τὸ ἀνερμήνευτο. Ὁ Ἄναρχος ἔδωσε ἀρχὴ στὴ Βασιλεία Του, ὁ Ἄσαρκος ἐνδύθηκε σάρκα ταπεινή, ὁ Ἀχώρητος χώρεσε σὲ φάτνη σὲ Ἁγία κοιλία.
Μόνο τὸ ἀπόλυτο θεῖο μυστήριο τοῦ ἐρχομοῦ Του θὰ μποροῦσε νὰ ἐπιτύχει τὸ ἀνεπίτευκτο, αὐτὸ ποὺ τὰ Ἔθνη συντάραξε, τὴν πορεία τοῦ κόσμου ἀναθεώρησε καὶ τὸν ἄνθρωπο, τὸ ἀγαπημένο Του πλάσμα, τὸν δοῦλο, ἐν δυνάμει Θεὸ ξανάκανε.
Τὸ Φῶς Του πλημμύρισε κι ἁπλώθηκε κι ἄγγιξε καὶ τὸ τελευταῖο κύτταρο τῆς ὕπαρξης τοῦ ἀνθρώπου. Νέος, ἅγιος γίνεται ξανὰ ὁ ἄνθρωπος ἀπὸ τὴ Γέννηση Ἐκείνου καὶ δεύτερη εὐκαιρία τοῦ δίδεται.
Δεύτερη εὐκαιρία γιὰ ὅλους, ὅσοι θέλησαν καὶ θέλουν νὰ ἐνταχθοῦν στὸ Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Νεογέννητου Θείου Βρέφους, διὰ τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος. Ὅλοι ὅσοι πραγματικὰ αἰσθάνθηκαν τὴν «ἀγαλλίαση», τὴν πνευματικὴ εὐφροσύνη στὴν ψυχή τους, στὸ ἄκουσμα τοῦ «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν».
Ἀλήθεια, πόσο σημαντικὸ θὰ ἦταν γιὰ κάθε πνευματικὰ προβληματισμένο ἄνθρωπο νὰ γνώριζε καρδιακὰ τὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ νὰ αἰσθανόταν τὸ ἄγγιγμα καὶ τὴ θέρμη τοῦ διαχρονικοῦ Φωτὸς τοῦ νοητοῦ Ἥλιου τῆς δικαιοσύνης;
Πόσο ἀσύλληπτα σπουδαῖο θὰ ἦταν γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα νὰ δεχθεῖ τὴν Ἁγία καὶ Θεία Του διδασκαλία καὶ ν’ ἀποβάλλει τὴν τρομοκρατία, τοὺς πολέμους, τὴ δυστυχία, τὴν πείνα;
Πόσο λυτρωτικὸ θὰ ἦταν νὰ ἀφήσει ὁ ἄνθρωπος τὴν ἐλεύθερη ψυχή του νὰ ἐπιλέξει τὴν Ἀγάπη ἀπὸ τὸ μίσος, τὴ Δικαιοσύνη ἀπὸ τὴν ἀδικία, τὴν Σωφροσύνη ἀπὸ τὴ σύγχυση;
Σίγουρα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, μπορεῖ ἡ ψυχή μας νὰ πλουτίσει ἀπὸ τὰ θεία αὐτὰ ἀγαθά, ἀρκεῖ νὰ ἐπιτρέψουμε στὸν Νεογέννητο Ἰησοῦ νὰ γίνει ὁ Κυρίαρχος, ὁ Ὁδηγός, τὸ Φῶς στὴ ζωή μας.
Μεγάλη ἡ εὐλογία γιὰ τὸν καθένα νὰ τιμᾶ καὶ νὰ ἑορτάζει τὴν ἐνανθρώπησή Του, τὰ Χριστούγεννα, τὴν ἐπίσκεψή Του ἀνάμεσά μας. Νὰ Τὸν τιμᾶ καρδιακά, πνευματικά, καθαρά, ἅγια.
Πῶς; Μὰ μὲ τὴν εὐλογημένη, διατεταγμένη ἐγκράτεια τῆς νηστείας πρὶν τὸν ἐρχομό Του. Μὲ τὴν ἀληθινὴ μετάνοια διὰ τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐξομολογήσεως. Μὲ τὴ μετάληψη τοῦ Ἁγίου σώματος καὶ αἵματος Ἐκείνου. Μὲ τὴν πνευματικὴ προετοιμασία, ποὺ θὰ γίνει ἡ ὁδὸς ποὺ θὰ μᾶς φέρει κοντά Του, ἡ ὁδὸς τῆς Ἐλευθερίας.
Ὅσοι κατάφεραν νὰ πανηγυρίσουν οὐσιαστικὰ τὴ Γέννησή Του, μεταμορφώθηκαν σὲ πνευματικὴ πηγὴ ἀναζωογόνησης, προοπτικῆς, αἰσιοδοξίας, ἐλπίδας. Ξέφυγαν ἀπὸ τὸ δεσμευτικὸ καὶ ἄπληστο ἐγώ, ποὺ καθιστᾶ τὸν ἄνθρωπο φυλακισμένο, ἕρμαιο, φτωχό, μίζερο καὶ δυστυχῆ.
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, βρισκόμαστε γιὰ μία ἀκόμη φορὰ ἐνώπιον τῶν θείων γεγονότων ποὺ συνέβησαν τὸν καιρὸ ἐκεῖνο στὴ Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας.
Ἰδοὺ γιὰ ὅλους μας ἡ δεύτερη εὐκαιρία· ὅλους, ὅσοι ἐπιθυμοῦμε νὰ γίνουμε τὸ φῶς γιὰ κάθε πνευματικὰ τυφλό, παράδειγμα γιὰ κάθε ἄθεο, γιὰ κάθε ἀλλόδοξο. «Δεῦτε» ἀδελφοί, ἐλᾶτε ἐδῶ, νὰ πανηγυρίσουμε κι ἐμεῖς τὸν ἐρχομό Του. Ἂς συμμετέχουμε κι ἐμεῖς στὸ θεῖο γεγονός, ἂς συμβάλουμε συνειδητὰ στὴν ἀλλαγὴ τοῦ κόσμου, στὴν ἀπελευθέρωση τῶν κοινωνιῶν, στὴν ἀποφυλάκιση ἐπιτέλους τοῦ ἐγωπαθοῦς ἀνθρώπου.
Ὄντως ἀγαλλιασώμεθα, ἀδελφοί, τὸ «παρὸν» μυστήριον ἐκδιηγούμενοι. Τὸ 2000 καὶ πλέον χρόνων «παρόν», τὸ μελλοντικό, τὸ διαχρονικὰ σωτήριο γεγονὸς γιὰ ὅλους, ὅσοι ἐπιθυμοῦν καθημερινῶς καὶ ἀδιαλείπτως νὰ βιώνουν, ἀφοῦ Χριστούγεννα δὲν εἶναι μόνον μία ἡμέρα τὸ χρόνο, ἀλλὰ ὅλη μας ἡ ζωή,ἡ ἐν Χριστῷ γεννηθέντι ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας.
Καλὰ Χριστούγεννα, ἀδελφοί μου!
Μὲ εὐχὲς
Ὁ Ἐπίσκοπός σας
† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
