Η Ιερά Μονή Αγίου Σωφρονίου Κουβαρά αποτέλεσε το επίκεντρο των λατρευτικών συνάξεων προς τιμήν του εορτάζοντος Αγίου Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων, καθώς και του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Σε κατανυκτική ατμόσφαιρα τελέστηκαν, εντός του ευπρεπισμένου Καθολικού, οι Ακολουθίες του Εσπερινού, του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.
Οι προσελθόντες πανηγυριστές είχαν την ιδιαίτερη ευλογία να προσκυνήσουν απότμημα λειψάνου του εορτάζοντος Αγίου Σωφρονίου.
Προ της απολύσεως, ο Επίσκοπός μας στην ομιλία του αναφέρθηκε στα κοινά χαρακτηριστικά που διέκριναν τα τιμώμενα πρόσωπα, Άγιο Σωφρόνιο (7ο αι.) και Άγιο Γρηγόριο Παλαμά (14ο αι.). Επρόκειτο για δυο άνδρες, εξαιρετικά μορφωμένους, πολυμαθείς, χαρισματικούς, δεινούς ασκητές και φωτισμένους. Αν και έζησαν, έδρασαν και αγίασαν σε διαφορετικές εποχές, το έργο και των δύο αποτέλεσε οχυρό, προστατευτικό ανάχωμα της Ορθοδοξίας, έναντι αιρέσεων και κακοδοξιών που δίχασαν την Αγία του Χριστού Εκκλησία.
Ο ιερός Σωφρόνιος αγωνίστηκε με θέρμη για την αντιμετώπιση της μάστιγας της εποχής του, της αίρεσης του Μονοφυσιτισμού. Μάχονταν για την τήρηση των πατροπαράδοτων και όσων θεσπίστηκαν από την Αγία Δ' Οικουμενική Σύνοδο. Δεν δίσταζε να καυτηριάζει τα πιστεύω των κακοδόξων και να αντιτίθεται με τόλμη σε όσους τα υποστήριζαν, ακόμη κι να επρόκειτο για τον Αυτοκράτορα, αλλά και για τον ίδιο τον Πατριάρχη της Κωνσταντινουπόλεως τον οποίο κι αναθεμάτισε η ΣΤ' Οικουμενική Σύνοδος.
Αντίστοιχα, ο Άγιος Γρηγόριος, ο δεινός αυτός ρήτορας και συγγραφέας της Εκκλησίας μας, κλήθηκε να αντιμετωπίσει τους σχισματικούς Λατίνους μέσα από τους «Περὶ ἐκπορεύσεως τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» και «Υπὲρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων» αποδεικτικούς και ερμηνευτικούς λόγους του. Ο οπλισμένος με θεία διάκριση και γνώστης των αγίων γραφών, Γρηγόριος, ακολουθώντας πιστά το πνεύμα των Πατέρων, στήριξε το ορθό δόγμα και οδήγησε κι αυτός το ποίμνιο της Εκκλησίας, στην αλήθεια.
Κοινός στόχος και επιθυμία των δύο Αγίων ανδρών ήταν να προστατεύσουν τον Ευαγγελικό λόγο και να διατηρήσουν την πίστη μας αναλλοίωτη, μακριά από τις αιρετικές δοξασίες. Ο πολύτιμος για την Ορθοδοξία πνευματικός τους αγώνας, αναγνωρίσθηκε από το πλήρωμα της Εκκλησίας και από τις Αγίες Οικουμενικές Συνόδους.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε επίσης, στο διαχρονικό χαρακτήρα και τον επίσης διαχρονικό στόχο των δαιμονικών αιρέσεων, που με εναλλακτικές -σε κάθε εποχή- μορφές αλλοίωσης της αλήθειας, και μέσα από ισχυρούς εκπροσώπους εντός και εκτός Εκκλησίας, διχάζουν και ταλαιπωρούν την Εκκλησία. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, διανύουμε περίοδο αγώνος ενάντια στην παναίρεση του Οικουμενισμού, αφού μεγαλόσχημοι ρασοφόροι των ημερών μας πρόδωσαν και προδίδουν την Ορθόδοξη πίστη με ακαδημαϊκή υποταγή στη Λατινική παρασυναγωγή. Εμείς, όπως τότε έτσι και σήμερα -μιμούμενοι τους Αγίους- αντιστεκόμαστε στην αίρεση των καιρών μας, εμμένουμε εκτός της οικουμενιστικής «οικογενείας» και παραμένουμε Ορθόδοξοι.
Κλείνοντας, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε ο Άγιος Σοφρώνιος να μας χαρίζει την σωφροσύνη με τις πρεσβείες του.
Ακολούθησε λιτανεία πέριξ του Καθολικού, ενώ στη συνέχεια η φιλόξενη αδελφότητα της Μονής, υπό την οσιωτάτη Μοναχή Ειρήνη, παρέθεσε πλούσια τράπεζα για τους πανηγυριστές.
Από τον Εσπερινό
Από τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία
