Η ατμόσφαιρα που διαμορφώθηκε ήταν εορταστική και ιδιαιτέρως θερμή, όπως είθισται σε οικογενειακές συνεστιάσεις. Προσφέρθηκαν πλούσια εδέσματα -με τη φροντίδα των κυριών που επιμελούνται την τράπεζα του Καθεδρικού - ακούστηκαν ύμνοι και παραδοσιακά άσματα από τα παρευρισκόμενα μέλη της Χορωδίας μας, ενώ στο τέλος, ο Επίσκοπός μας δεν παρέλειψε να μοιράσει ευχές στον καθένα προσωπικά και να τσουγκρίσει -όπως παραδοσιακά κάνει- το πασχαλινό αυγό, τόσο με τους πατέρες που παρευρέθηκαν, όσο και με τους νέους και τα παιδιά μας.
Ο Σεβασμιώτατος, στην ιδιαιτέρως περιεκτική ομιλία του, αναφέρθηκε στο επίκαιρο και ταυτόχρονα διαχρονικό μήνυμα της Αναστάσεως του Κυρίου. Τόνισε τη σημαντικότητα της επί της ουσίας εμπειρίας της Αναστάσεως και όχι απλώς της παρατήρησής του, ως θεατές ή στην καλύτερη περίπτωση θαυμαστές του Γεγονότος. Μίλησε για το συμβολισμό του κόκκινου πασχαλινού αυγού, από το οποίο -ενώ είναι κλειστό και σφραγισμένο- προκύπτει νέα ζωή. Νέα ζωή για την ανθρωπότητα προέκυψε και από τον κλειστό και σφραγισμένο Τάφο του Κυρίου, εξού και ο χαρακτηρισμός, Ζωοποιός Τάφος. Το καινό μνήμα του Χριστού, προσφορά του Αγ. Ιωσήφ του από Αριμαθαίας, στο οποίο σαβανωμένος είχε ταφεί ο Κύριος βρέθηκε -παρά την φύλαξή από την κουστωδία του ρωμαϊκού στρατού- ανοιγμένο, ενώ μέσα βρίσκονταν το σάβανο, δίχως όμως το Άγιο Σώμα του Κυρίου. Τον Ζωοποιό Τάφο του Χριστού κάλυψε με προστατευτικό κουβούκλιο η Αγία Ελένη τον 4ο αιώνα μ.Χ., ο οποίος και αποτέλεσε ένα από τα 365 προσκυνήματα που έχτισε η Αγία. Ο Πανάγιος Τάφος, είπε ο Σεβασμιώτατος, απέδειξε με απόλυτη σαφήνεια την ζωοποιό του ιδιότητα ακόμη και στις πρόσφατες ενέργειες του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, που έγιναν με σκοπό την συντήρηση του Τάφου και του κουβουκλίου, όπως ομολογούν οι Έλληνες επιστήμονες.
Ο Επίσκοπός μας μίλησε για την «καλή» απιστία του μαθητή του Κυρίου, Θωμά, ο οποίος ζήτησε απτές αποδείξεις για την Ανάσταση του Χριστού. Ο Θωμάς, ήταν ο πρώτος από τους μαθητές, που αμέσως μετά την αποκάλυψη του Θεού, ομολόγησε «Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου». Έκτοτε ο “άπιστος” αυτός μαθητής και μετέπειτα Απόστολος, ήταν αυτός που μετέτρεψε την “απιστία” σε πίστη, ως αυτόπτης μάρτυρας της Αναστάσεως του Χριστού.
Αναφέρθηκε επίσης στο Μυστήριο της Εξομολογήσεως, συνδεδεμένο με τη φράση του σημερινού Ευαγγελικού αναγνώσματος «Λάβετε Πνεῦμα ἅγιον· ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται», σημειώνοντας τη δυνατότητα που παρέχεται στον πιστό, να ελευθερωθεί από τα δεσμά των αμαρτιών, όταν εξομολογηθεί σε Ιερέα που έχει την αντίστοιχη ευχή από τον Επίσκοπο, με αυτή που ο Θεός έδωσε στους Αποστόλους.
Ο Σεβασμιώτατος παρότρυνε του νέους να εμβαθύνουν στη σχέση του με το Χριστό μας, να επιδιώκουν την προσέγγισή Του, κι έτσι είπε, στα δύσκολα χρόνια που διανύουμε, αλλά και στα δυσκολότερα που έπονται, θα είστε ασφαλείς δίπλα Του.
