Με την αρμόζουσα εκκλησιαστική λαμπρότητα και θρησκευτική ευλάβεια εορτάσθηκε και φέτος η ανάμνηση της νικηφόρου και θριαμβευτικής εισόδου του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Η καθιερωμένη Μητροπολιτική εορτή των Βαΐων τελέσθηκε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών της Ιεράς Μητροπόλεως Αττικής και Βοιωτίας. Της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος.
Ο Επίσκοπός μας, κατά το κήρυγμα του Θείου λόγου, αναφέρθηκε στο μεγάλο γεγονός που διπλά εορτάζουμε με την ολοκλήρωση της Αγίας Τεσσαρακοστής. Την επικράτηση του Χριστού μας επί του θανάτου, η οποία αποκαλύπτεται με την Ανάσταση του Λάζαρου, αλλά και την πανηγυρική είσοδό Του, ως νικηφόρου Βασιλέα, στην Ιερά πόλη της Ιερουσαλήμ.
Η είσοδος του τροπαιούχου βασιλιά, στρατηγού και ηγέτη στην πόλη -ύστερα από έναν νικηφόρο, αλλά συνήθως σκληρό και καταστροφικό πόλεμο- και η πανηγυρική υποδοχή από τον λαό και τους πολίτες, αποτελούσε την εποχή εκείνη παραδοσιακή και καθιερωμένη εκδήλωση. Ο εκάστοτε βασιλιάς, καθισμένος σε θρόνο βασταζόμενο από στρατιώτες ή δούλους, έμπαινε στην πόλη του περήφανος με σκήπτρο στα χέρια, ενώ έσερνε πίσω του τα λάφυρα της μάχης, πλούτη, αλλά και αιχμάλωτους ανθρώπους, στρατιώτες και άμαχους, απολαμβάνοντας τις επευφημίες και τις έξαλλες εκδηλώσεις του κόσμου και των υπηκόων του.
Ο δικός μας Βασιλιάς, ο Ένας, ο Βασιλιάς της Οικουμένης, είπε, μπήκε στην Αγία πόλη, νικηφόρος, νικητής επί του θανάτου, ύστερα από μια μάχη ανώδυνη, χωρίς απώλειες για κανέναν. Δεν είχε θρόνο, ούτε δούλους να Τον κρατούν στα χέρια. Για θρόνο είχε ένα μικρό πουλάρι, στρατιώτες είχε τους μαθητές Του που ανέμελα και χαρούμενα απλά Τον συνόδευαν. Στα Άγια Του χέρια δεν κράταγε σκήπτρο, αλλά με αυτά, ελεύθερα και καθαρά, χαιρετούσε τους ανθρώπους, μοίραζε ευχές και ευλογίες. Δεν κουβαλούσε μαζί Του λάφυρα, «λεία» Του ήταν μόνον αυτοί που οικειοθελώς και με χαρά Τον ακολούθησαν. Την είσοδό Του δεν πανηγύρισαν υπήκοοι και πολίτες κάποιου τροπαιούχου ηγέτη, αλλά άνθρωποι απλοί, νέοι, παιδιά, οικογενειάρχες οι οποίοι στο πρόσωπό Του έβλεπαν, όχι το υλικό κέρδος και την εξουσία, αλλά τη σωτήρια τους.
Αυτό το απολύτως ανατρεπτικό και επαναστατικό για τα κοσμικά δεδομένα της εποχής γεγονός, εορτάζουμε και εμείς, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, σήμερα. Αναπαριστούμε την είσοδο του Χριστού μας, του σεμνού και καταφρονημένου, Σωτήρα Βασιλιά, στην Αγία πόλη. Ας γίνει αυτή η πόλη, η καρδιάς μας, που γεμάτη συναισθήματα αγνά και ειλικρινή, όπως εκείνοι οι άνθρωποι τότε, θα υποδεχθεί τον Σωτήρα. Ας επιτρέψουμε αδελφοί, να νιώσουμε την Αγία είσοδο του Χριστού στην ψυχή μας, όπως έκαναν άλλοτε αυτοί που Τον πίστεψαν, κι ας διατηρήσουμε την πίστη μας αυτή, μέχρι το τέλος.
Ο Σεβασμιώτατος τόνισε τη σημαντικότητα της διατήρησης της πίστεως της Ορθοδόξου έως το τέλος, τη πίστεως αναλλοίωτης και αλώβητης από τις επιβουλές των διαφόρων δήθεν ηγετών. Η Ορθόδοξή μας πίστη, είπε, με τη Χάρη του Θεού, θα σώσει κι εμάς και την πατρίδα μας και τον κόσμο όλο.
Ακολούθησε η καθιερωμένη μεγάλη λιτανευτική πομπή μετά Βαΐων και κλάδων υπό τους ήχους της φιλαρμονικής του Δήμου στους κεντρικούς δρόμους των Αχαρνών, με τη συμμετοχή των κληρικών, εκατοντάδων νέων ενδεδυμένων με παραδοσιακές ενδυμασίες και παιδιών των Κατηχητικών μας Σχολείων και Ποντιακών Συλλόγων. Την Ιερά εικόνα, περιστοιχούμενη από νέες και νέους με τοπικές φορεσιές της Αχαρναϊκής πόλης από το Λύκειο Ελληνίδων Αχαρνών, βάσταζαν στα χέρια νέοι ενδεδυμένοι με παραδοσιακές στολές του Πόντου. Την Ιερή λιτανεία συνόδευσαν ο Δήμαρχος Αχαρνών κ. Ιωάννης Κασσαβός, Αντιδήμαρχοι και Δημοτικοί σύμβουλοι των Δήμων Αχαρνών και Ασπροπύργου, εκπρόσωποι Τοπικών Φορέων και της τοπικής κοινωνίας και βέβαια πλήθος πιστών.
Άμα τη επιστροφή της Ιεράς εικόνος στον προαύλιο χώρο του Ιερού Ναού, εψάλη ο Εθνικός Ύμνος από το πλήθος των παρευρισκομένων.
