Με κατάνυξη και εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια τελέστηκε το απόγευμα του Σαββάτου, Μέγας πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός για την εορτή του διδασκάλου της Ανατολικής ημών Ορθοδόξου Εκκλησίας, του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Αχαρνών.
Η εορτή του χρυσορρήμονος πατρός ημών Ιωάννου αποτελεί σημαντική ημέρα για τη Μητρόπολή μας, καθώς είναι η ημέρα κατά την οποία άγει τα σεπτά του ονομαστήρια ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, κ. Χρυσόστομος.
Του εορτίου Εσπερινού προεξήρχε ο εορτάζων Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος, συγχοροστατούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου, του Θεοφιλεστάτου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος και βέβαια με τη συμμετοχή κληρικών, οι οποίοι προσήλθαν για να τιμήσουν πρωτίστως τον εορτάζοντα Άγιο και κατόπιν να ευχηθούν εκ του σύνεγγυς στον Ποιμενάρχη μας.
Τον Θείο λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος ο οποίος ανεφέρθη στην πορεία, το έργο και τη διδασκαλία του εξ Αντιοχείας ορμώμενου, του πρώτου μεταξύ ίσων, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Ο Άγιος, ανατράφηκε από την Αγία μητέρα του Ανθούσα, με τις αρχές και τα νάματα της διδασκαλίας του Χριστού μας. Η συνέπεια στην ορθή πίστη και η ουσιαστικότητα, η σεμνότητα και η αυταπάρνηση, ήταν γνωρίσματα που διέκριναν τόσο τον ιερό λόγο, όσο και τον παραδειγματικό βίο του Αγίου πατρός. Ο από την παιδική ηλικία ψυχικά και πνευματικά ευφυής και ώριμος Ιωάννης, φρόντιζε εκτός από τις σπουδές του -τις απαράμιλλου επιπέδου για την εποχή του- να είναι πρωτίστως καλός δέκτης του Ευαγγελικού λόγου και της Ορθόδοξης Θεολογίας. Ο σεμνός νεαρός δεν διανοείτο ότι κάποτε θα ανερχόταν στο ανώτερο των αξιωμάτων, τον Οικουμενικό θρόνο της Βασιλίδος των πόλεων, της Κωνσταντινούπολης. Στο κάλεσμα για την ανάληψη της ευθύνης, της υπηρεσίας και της διακονίας από τη θέση αυτή, της Εκκλησίας -παρά το ταπεινό του φρόνημα- ανταποκρίθηκε θετικά και με πλήρη επίγνωση και αυτογνωσία ποίμανε τον λαό του Κυρίου. Στο διάστημα της διακονίας τους ως Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως διακρίθηκε για το ορθό και αυστηρό του φρόνημα, τον ασκητικό του βίο τον οποίο αξίωνε και από το Ιερατείο του, την Θεία ερμηνεία των Γραφών και βέβαια τον Ιερό του λόγο. Ο Άγιος, που πρωταρχικό του στόχο είχε τη Θέωση, τη δική του, των πνευματικών του παιδιών, αλλά και του ποιμνίου του, ήταν πολέμιος της κακίας και της αδικίας. Για τον λόγο αυτό υπέστη διωγμούς, συκοφαντίες ακόμη και καθαιρέσεις. Ο Άγιος διακρινόμενος από το ορθό φρόνημα και την πλήρη αυταπάρνηση και προκειμένου να μην διχαστεί η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού μας, υπέστη με υπομονή, δύναμη και επίγνωση τις αδικίες των ανθρώπων και μάλιστα συχνά, αυτών των οποίων κατά το παρελθόν είχε ευεργετήσει. Ο μετά τον Απόστολο Παύλο, χαρισματικός Θεολόγος, Ιωάννης Χρυσόστομος, όταν βρισκόμενος εν εξορία, αισθάνθηκε το προσωπικό του επίγειο τέλος, έδωσε «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν» δηλ. Δόξα στον Θεό για όλα. Ο Σεβασμιώτατος, ολοκληρώνοντας την αναφορά του στον Άγιο, μίλησε εγκωμιαστικά για όλες τις αρετές του, ιδιαίτερη όμως μνεία έκανε σε αυτή, την οποία ο Άγιος θεωρούσε βασίλισσα όλων, την αγάπη, η οποία και χάραξε τον πνευματικό του δρόμο και αποτέλεσε κύριο παράγοντα του αγώνα του και της διαχρονικής του διδασκαλίας.
Σχετικά με το πρόσφατο τραγικό γεγονός, της πλημμύρας στην περιοχή της Μάνδρας, το οποίο και συγκλόνισε το πανελλήνιο, ο Σεβασμιώτατος μίλησε για το «τσουνάμι», τη δυστυχία και την καταστροφή που προκάλεσε στους συνανθρώπους μας. Προκάλεσε όμως -όπως χαρακτηριστικά είπε- και μια μαζική αντίδραση αλληλεγγύης, ένα άλλο «τσουνάμι», αυτή τη φορά Αγάπης προς τους συνανθρώπους μας. Η μεγάλη αυτή καταστροφή έγινε αφορμή εκδήλωσης του διαχρονικά χαρακτηριστικού για τον Ελληνικό λαό αισθήματος ενδιαφέροντος, συμπάθειας και αγάπης για τον διπλανό. Κατάφερε να οδηγήσει τον Ελληνικό λαό σε καρδιακή συνοχή και ενότητα πράγμα που αποτελεί φλόγα ελπίδας για τη πορεία του Ελληνισμού και βέβαια ένδειξη της βαθιάς Χριστιανικής του παιδείας.
Ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε επιγραμματικά, αλλά στοχευμένα και σε ένα ακόμη φλέγον θέμα των ημερών, αυτό της αποστασίας από το Ορθό δόγμα, των «Ορθοδόξων Εκκλησιών» των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως, Αντιοχείας και Αλεξανδρείας. Με αφορμή την σε πολλά ΜΜΕ αναδημοσιευμένη δήλωση του Πατριάρχη Αλεξανδρείας ύστερα από την τελευταία φονική επίθεση των ισλαμιστών στην Αίγυπτο, ο Ποιμενάρχης μας δεν παρέλειψε να σχολιάσει το μέγεθος της επικινδυνότητας της παναιρέσεως του Οικουμενισμού τον οποίο τα εν λόγω Πατριαρχεία ακολουθούν, καταλήγοντας στο ότι, όπου αίρεση, ο Θεός εγκαταλείπει.
Με το πέρας της ομιλίας του, ευχαρίστησε πρωτίστως το Θεό και τον Άγιο για την αξίωση να εορτάσουμε και φέτος την πανήγυρη του Ιερού Χρυσοστόμου, δευτερευόντως δε, τους Αγίους Αρχιερείς, τους Ιερείς, τους αιρετούς που παρευρέθησαν και βέβαια τον πιστό λαό του Θεού, για την παρουσία τους στην εορτή του Αγίου μας.
Την κυριώνυμο ημέρα της εορτής του Αγίου τελέστηκε, με την πρέπουσα λαμπρότητα και ιεροπρέπεια, Τριασαρχιερατικό Συλλείτουργο πρεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, με συλλειτουργούς του τους Σεβασμιώτατους Μητροπολίτες Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιο, και Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριο, καθώς και πλειάδα Ιερέων.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος κ. Γερόντιος, ο οποίος αναφερθείς στις αρετές του Ιερού Χρυσοστόμου, μίλησε κυρίως για την ευγλωττία του και την απαράμιλλη, γεμάτη φως και αλήθεια επίδραση που αυτή ασκούσε στις αγαθές ψυχές, τις έτοιμες να δεχτούν τον Λόγο του Θεού. Παράλληλα, ο ίδιος «πύρινός» του λόγος γινόταν «ελεγκτής» που κατακεραύνωνε την αδικία, την παρανομία, την απληστία και την ανοησία.
Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στον Ποιμενάρχη μας, έτη πολλά, ευλογημένα και δημιουργικά. Με επίγνωση, είπε, του μεγέθους της ευθύνης της διακονίας του -όμοια με αυτή Ιερού Χρυσοστόμου- και με σκοπό τη Θέωση, τη δική του, του Ιερατείου και του ποιμνίου του, να καθοδηγεί την Μητρόπολή μας, την οποία η Εκκλησία μας του έχει εμπιστευθεί.
Ιδιαίτερη ευλογία αποτέλεσε το γεγονός της παρουσίας, καθ’ όλη τη διάρκεια της εορτής, υποτιμήματος του Ιερού λειψάνου του Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου, ιστάμενου επί ηυτρεπισμένης βάσεως «φρουρούμενο» από ενδεδυμένους την ηρωική Ελληνοποντιακή παραδοσιακή ενδυμασία, νέους, μέλη του Ποντιακού Συλλόγου Αχαρνών "Καπετάν Ευκλείδης".
Τους ύμνους απέδωσε με συνέπεια και ωραιότητα κλιμάκιο της χορωδίας της Μητροπόλεώς μας «Πάτριον Αναλόγιον» υπό την χοραρχία του κ. Ιωάννου Κιαχόπουλου, τόσο στον Εσπερινό, όσο και κατά την κυριώνυμο ημέρα της εορτής του Αγίου.
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε δέηση υπέρ Αναπαύσεως του μακαριστού Πρωθιεράρχου της Εκκλησιας μας, κυρού Χρυσοστόμου, των Μητροπολιτών Μαγνησίας κυρού Χρυσοστόμου και Πειραιώς κυρού Γεροντίου του Α', ο οποίος κοιμήθηκε ανήμερα του Αγίου Χρυσοστόμου.
Συγκινητική ήταν η στιγμή όταν ο χοράρχης εκ μέρους της χορωδίας προσέφερε στον Σεβασμιώτατο Αρχιερατικό εγκόλπιο, το δε τμήμα του μικρού Κατηχητικού του Καθεδρικού, μια ανθοδέσμη.
Ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεώς μας, π. Μιχαήλ, ευχαρίστησε τον Επίσκοπό μας για την ηθική συμπαράσταση του τόσο προς στον Ιερό κλήρο, όσο και προς το ποίμνιο για το οποίο ακάματα εργάζεται, με στόχο να ανοίξουν νέοι πνευματικοί ορίζοντες για την τοπική μας Εκκλησία και να παραχθεί έργο, πνευματικά άρτιο και λειτουργικό, το οποίο -συν Θεώ- θα κληρονομήσουν οι επόμενες γενιές.
Στη συνέχεια ο Επίσκοπός μας μαζί με τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριο συνοδευόμενοι από κληρικούς μετέβησαν στη Ιερά Μόνη Παναχράντου Μεγάρων, οπού τέλεσαν Τρισάγιο επί του μνήματος του μακαριστού Αρχιεπισκόπου, κυρού Χρυσοστόμου.
