Στὴν πλούσια σὲ φυσικό, ἱστορικὸ καὶ ἀγιολογικό κάλος, πόλη τῆς Λιβαδειὰς, καὶ στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἀγ. Τριάδος ἱερούργησε ὁ σεπτὸς Ποιμενάρχης μας. Ἐν μέσω πυκνοῦ ἐκκλησιάσματος, ὁ Ἐπίσκοπος μας ἔδωσε εὐλογίες καὶ πατρικὲς εὐχὲς γιὰ καλὸ Πάσχα.
Στὸ κήρυγμα του, ἀνέδειξε τὴν ἀξιομίμητη μετάνοια τῆς σημερινῆς τιμωμένης Ἁγίας, ἡ ὁποία ἀξιώθηκε τῆς Μεταλήψεως τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, μία καὶ μοναδικὴ φορὰ στὴν ζωὴ της, μετὰ ἀπὸ τεσσαρακονταετῆ αἱματηρὸ ἀγῶνα ἀσκήσεως στὴν ἔρημο. Τόνισε, ὅτι δὲν κερδίζει κανεὶς τὴν σωτηρία του, οὔτε λαμβάνει κάποια χάρη μὲ τὸ νὰ κοινωνεῖ συχνὰ, ἀλλὰ ταυτόχρονα ἀπροετοίμαστα, ἄνευ εὐχῆς τοῦ Πνευματικοῦ του καὶ γενικότερα ὡς ἔτυχε. Ἐπίσης ἐπεσήμανε, ὅτι δὲν εἶναι οἱ πρωτοκαθεδρίες καὶ ἡ ανάγνωριση τὸ ζητούμενο στὴν πνευματικὴ ζωὴ, ὅπως ἄκριτα ζήτησαν οἱ δύο νεαροὶ Ἀπόστολοι, ἀλλὰ ἡ θυσιαστικὴ διακονία τοῦ πονεμένου ἀδελφοῦ, αἰώνιο παράδειγμα τῆς ὁποίας ἀποτελεῖ ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μας.
