Σύμφωνα με την ωραία παράδοση, η οποία θυμίζει τις εποχές που η γλυκιά Πατρίδα μας φάνταζε ένα μεγάλο Μοναστήρι, εορτάσθηκε η Κυριακή των Μυροφόρων στο στολίδι του Αρχιπελάγους, την Ελληνικωτάτη Χίο, και συγκεκριμένα στην Ιερά Μονή Ταξιάρχου Μιχαήλ Νενήτων. Η εν λόγω παράδοση δεν είναι άλλη από τις πάνδημες Λιτανείες των Ιερών Εικόνων κατά την πασχάλια περίοδο, χάριν αγιασμού του τόπου. Στο Μοναστήρι του Ταξιάρχη, η Λιτανεία λαμβάνει χώρα κατ' έτος την Γ' Κυριακή από το Πάσχα.
Σήμερα, λοιπόν, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου και με τη συμμετοχή του Γέροντος της Ι. Μ. Αγίων Πατέρων, Πανοσιολογιωτάτου π. Αθανασίου, τελέσθηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία στο σεμνό Καθολικό, όπου δεσπόζει επιβλητική η Ιερά Εικόνα του Παμμεγίστου Ταξιάρχου.
Περατωθείσης της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος εκφώνησε ομιλία αναφορική με τις Άγιες Μυροφόρες, εστιάζοντας στην προς τον Θεό Ελπίδα. Όταν ξημέρωσε η πρώτη της εβδομάδας, συγκλονισμένες από τα όσα είχαν διαδραματισθεί τις προηγούμενες ημέρες, οι Άγιες Μυροφόρες όδευσαν προς τον Πανάγιο Τάφο για να αλείψουν το Σώμα του Κυρίου με μύρα. Μέσα στην όλη ταραχή που τους διακατείχε, στην οδύνη και την απόγνωση, στάθηκαν δυνατές και, προκειμένου να τιμήσουν τον Διδάσκαλό τους, έσπευσαν να τελέσουν το έθιμο. Στον δρόμο, εξέφρασαν τον προβληματισμό: ποιός θα μας αποκυλίσει τον λίθο από την θύρα του Μνημείου; Παρά το όντως μεγάλο αυτό πρόβλημα, δεν έκαναν πίσω, αλλά προχώρησαν με ελπίδα, για να δουν τελικά ότι η μεγάλη πέτρα που ταλαιπωρούσε την σκέψη τους, ήταν αποκεκυλισμένη. Όλη η ζωή του ενσυνείδητου Χριστιανού είναι πλήρης τέτοιων φαινομένων. Όταν, λίγο αργότερα, ο Αναστάς εκ νεκρών εμφανίσθηκε στις έντρομες και κατάπληκτες Μυροφόρες, η πρώτη λέξη που τους είπε ήταν: Χαίρετε! Κλείνοντας, ο Επίσκοπός μας ευχήθημε αυτή η Χαρά και η Ελπίδα να γεμίζουν τη ζωή μας.
Ακολούθησε η μεγάλη παραδοσιακή Λιτανεία της Εικόνος του Ταξιάρχη στους γραφικούς δρόμους του χωριού με τη συμμετοχή ενδεδυμένων τοπικές φορεσιές παιδιών, ως και πλήθους χωριανών. Κατά τη διαδρομή, των Ιεροψαλτών ψαλλόντων αναστάσιμα τροπάρια, πάντες οι παριστάμενοι διαδοχικώς βάστασαν για λίγο την Εικόνα, χάριν ευλογίας.
Με την ολοκλήρωση της μονόωρης Λιτανείας, προ της εισόδου της Μονής, οι Κληρικοί έλαβαν ανά χείρας την Εικόνα, την οποία γυναίκες έραναν με ροδοπέταλα. Κατόπιν, εψάλη δέηση στον στρωμένο με μυρτιές και κλάδους ελαίας προαύλειο χώρο της Μονής και έγινε η απόλυση της λαμπρής εορτής.
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας, ο Σεβασμιώτατος με τη συνοδεία του μετέβησαν στο Ιερό Ασκητήριο του σήμερα εορτάζοντος Αγίου Μακαρίου Επισκόπου Κορίνθου, του Νοταρά, το οποίο βρίσκεται στο Βροντάδο της Χίου για να θυμίζει στους αιώνες τα ασκητικά παλαίσματα του ανδρός, ο οποίος έζησε κυνηγώντας με δίψα τον άγιο μοναχικό βίο.
