Στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀχαρνῶν κήρυξε τὸν θεῖο λόγο ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, Κυριακὴ πρὸ τῆς Ὑψώσεως. Τὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα μικρὸ μὲν σὲ ἔκταση, μεστὸ δὲ νοημάτων.
Οἱ Ἑβραῖοι κατὰ τὴν μακροχρόνια περιπλάνησή τους στὴν ἔρημο μὲ σκοπὸ τὴν ἐγκατάστασή τους στὴ γῆ τῆς Ἐπαγγελίας, πλὴν τῶν ἄλλων κινδύνων καὶ δυσκολιῶν ποὺ ἀντιμετώπιζαν, εἶχαν καὶ τὰ θανατηφόρα δαγκώματα τῶν φιδιῶν. Ὁ Μωυσῆς κατ' ἐντολὴ τοῦ Κυρίου ἀνέβηκε σ’ ἕνα περίβλεπτο σημεῖο, ὅπου καὶ ὕψωσε μὲ τὰ δυό του χέρια ἕνα φίδι σχηματίζοντας ἔτσι ἕνα σταυρό. Ὅσοι ἀπὸ τοὺς Ἑβραίους ἀτένιζαν τὸν Μωυσῆ θὰ ἀπέφευγαν τὰ φίδια καὶ τὸ δηλητήριό τους.
Αὐτὴ ἡ σαφὴς προεικόνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔχει τὴν ἀναφορά της μέχρι καὶ σήμερα. Στὴν πορεία τῶν Χριστιανῶν πρὸς τὴν ἐπαγγελόμενη Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ὑπάρχουν πολυώνυμα φίδια ποὺ παραμονεύουν νὰ πλήξουν τὴν ψυχή μας καὶ νὰ μᾶς ἀποπροσανατολίσουν ἀπὸ τὸν στόχο μας. Εἴτε λέγεται οἰκογενειακὸς καὶ εὐρύτερος κοινωνικὸς περίγυρος, ὁ ὁποῖος καὶ θὰ μᾶς διαβάλει,θὰ μᾶς προσβάλει καὶ θὰ μᾶς ἀδικήσει, εἴτε εἶναι ἡ ἴδια ἡ ἐπιρρεπὴς πρὸς τὰ πάθη φύση μας.
Ὁ χριστιανὸς ποὺ ἔχει τὸ «ὄμμα τῆς καρδίας» του, τὸν νοῦ καὶ τὴν ψυχὴ σταθερὰ προσηλωμένα πρὸς τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου ἀντλεῖ δύναμη καὶ χάρη καὶ ἀνταπεξέρχεται τῶν κινδύνων, ἀποφεύγει τὶς παγίδες τοῦ ἐχθροῦ καὶ παραμένει ἀδιάβλητος στὰ φαρμακωμένα βέλη τῶν παθῶν, σημείωσε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας.
