Η φετινή μεγάλη εορτή της Κυριακής της Ορθοδοξίας συνέπεσε χάριτι Θεού με την σεβασμία μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Σωφρονίου, Αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων και, ως εκ τούτου, οι δύο εορτές τιμήθηκαν με την δέουσα λαμπρότητα στην Ιερά Μονή Αγίου Σωφρονίου Κουβαρά Αττικής, όπου προΐσταται η Οσιωτάτη Γερόντισσα Ειρήνη.
Αφ’ εσπέρας τελέσθηκε ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.
Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε αρχικά στον τιμώμενο Άγιο Ιεράρχη Σωφρόνιο τονίζοντας ότι, κατά το όνομά του, ο νους, το πνεύμα και η όλη του πορεία ήταν πλήρης σωφροσύνης και σύνεσης. Με την σωφροσύνη του κατόρθωσε να φέρει εις πέρας την αποστολή του, η οποία δεν ήταν άλλη από το να κάνει συνεχώς στη ζωή του το θέλημα του Θεού. Εκτός της αγιότητός του, ο Σωφρόνιος έμεινε στην εκκλησιαστική ιστορία και ως μεγάλος συγγραφέας και ποιητής. Ενδεικτικά έργα του αποτελούν οι ευχές του Μεγάλου Αγιασμού των Θεοφανείων και ο βίος της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.
Σε άλλο σημείο, με αφορμή την συμπλήρωση ακριβώς εκατό ετών από την ημερολογιακή μεταρρύθμιση της 10ης/23ης Μαρτίου 1924, ο Σεβασμιώτατος με εμφανή προβληματισμό, αναρωτήθηκε, πού ωφέλησε η αλλαγή του ημερολογίου. Αναφερθείς με λύπη σε όσα δυστυχή συνέβησαν έναν αιώνα, τόσο στον διωγμό ομοδόξων και την οικουμενική κίνηση, όσο και στις εσωτερικές πληγές από τα σχίσματα, εξέφρασε την ευχή να αναλάβει την υπόθεση ο Ίδιος ο Χριστός.
Κλείνοντας τον λόγο του, ο Επίσκοπός μας τόνισε την ανάγκη για προσευχή από τους Χριστιανούς, ώστε δια του φωτισμού των κατάλληλων προσώπων να έρθει η ειρήνη και ενότητα στην Εκκλησία εν αληθεία και αγάπη.
Ανήμερα, τελέσθηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος, ωσαύτως, του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας.
Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο γεγονός της αναστηλώσεως των Αγίων Εικόνων μετά από την εξαιρετικά δύσκολη για την Εκκλησία περίοδο της Εικονομαχίας, η οποία διήρκεσε 116 χρόνια και προκλήθηκε, όπως όλες οι αιρέσεις, από ανθρώπους ιδιοτελείς και εμπαθείς. Αυτοί, θεωρούσαν ότι η προσκύνηση των Εικόνων συνιστούσε ειδωλολατρεία και ήταν τελείως αντίθετη με την ύπαρξη Εικόνων. Φωτισμένοι Άγιοι Πατέρες και Μητέρες και μάλιστα η Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδος, ακύρωσαν τις αιρετικές δοξασίες τους και μας δίδαξαν ότι η προσκύνηση διαβαίνει προς το πρωτότυπο.
Επίσης, ο Επίσκοπός μας τόνισε πόσο σημαντικό είναι να διατηρούμε ακέραιη την Ορθοδοξία, καλλιεργώντας παράλληλα το ορθόδοξο βίωμα, αυτό που θα μας καταστήσει Φως για τους ανθρώπους, ώστε να βλέπουν το παράδειγμά μας ακόμη και οι ευρισκόμενοι στην πλάνη και την αίρεση, να μεταστρέφονται και να δοξάζουν τον Ουράνιο Πατέρα.
Ακολούθησε λιτανεία στον αυλόγυρο της Μονής, με τους πιστούς και τις Οσιώτατες Μοναχές να βαστούν ανά χείρας Εικόνες εις ανάμνησιν της αναστηλώσεως αυτών.
Η πανήγυρις έλαβε πέρας με την ανάγνωση τμήματος του Συνοδικού της Ορθοδοξίας και την ψαλμώδηση του «Τίς Θεός μέγας ως ο Θεός ημών;».
Ο Σεβασμιώτατος, εν κατακλείδι, ευχήθηκε η πρεσβεία του Αγίου Σωφρονίου να μας συνοδεύει, ώστε με σωφροσύνη να επιτελούμε πάντοτε το θέλημα του Θεού, και να σκεπάζει την Ιερά Αδελφότητα της Μονής.
