Η μνήμη των Οσίων Πατέρων Ισαακίου, Δαλμάτου και Φαύστου αποτελεί σημείο αναφοράς για την τοπική μας Εκκλησία, καθώς τέτοια ημέρα το έτος 1999, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας μας, υπό τον αλήστου μνήμης Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό Χρυσόστομο, προέβη στην εις Επίσκοπον Χειροτονία του Σεπτού Οιακοστρόφου της εν Αττικοβοιωτία Εκκλησίας, κ. Χρυσοστόμου. Το σημαντικό αυτό γεγονός ο Σεβασμιώτατος εόρτασε τελώντας μόνος την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Παναγίας Σουμελά Ασπροπύργου, συμπροσευχομένων στο Ιερό Βήμα των υπ’ αυτού χειροτονηθέντων Κληρικών.
Με το πέρας της κατανυκτικής Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε, αρχικά, στην ταχύτητα με την οποία περνά ο χρόνος της παρούσης ζωής, οδεύοντας προς την ανάγκη του αποχωρισμού. Το ότι θα φύγουμε είναι απόλυτα φυσικό. Σκοπός, ωστόσο, είναι να συναντήσουμε μετά τον θάνατο την Αληθινή και Αιώνια Ζωή. Εν συνεχεία, ο Μητροπολίτης μας ενεθυμήθει από τον χειροτονητήριο λόγο του την φράση ότι ο χειροτονούμενος Επίσκοπος ανεβαίνει πάνω στον Σταυρό. Ο Σταυρός αυτός είναι γεμάτος από καρφιά και αφού καθηλώνεται εκεί ο Αρχιερέας, πάλι καρφιά του μπήγουν όχι οι άθεοι και οι αλλόθρησκοι, αλλά οι πιστοί και μερικές φορές και αυτοί οι Κληρικοί. Ιδιαιτέρως, ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι ακόμη και οι πλησιέστεροι του Αρχιερέως, παρ’ όλη την αγάπη τους, δεν δύνανται να κατανοήσουν πλήρως αυτό το οποίο εκείνος φέρει. Μόνο ο Θεός μπορεί να τον καταλάβει.
Κλείνοντας, ο Σεβασμιώτατος αιτήθηκε τις προσευχές Κλήρου και λαού για να ενισχυθεί τόσο ο ίδιος όσο και οι Κληρικοί, οι διαποιμαίνοντες την λογική ποίμνη του Χριστού.
