Η μνήμη των Ταξιαρχών της Τρισηλίου Θεότητος και προστατών της του ανθρώπου ζωής, των εννέα Ουρανίων Ταγμάτων, τιμήθηκε με την δέουσα ευλάβεια στη Μυροβόλο Χίο, όπου στέκει επί αιώνες το Ιερό Σεμνείο του Αρχιστρατήγου Μιχαήλ.
Της ακολουθίας του Εσπερινού και του Μυστηρίου της Θείας Λειτουργίας στο ιστορικό Μοναστήρι που επί αιώνες ακτινοβολεί Φως Χριστού στις ψυχές που με φόβο Θεού προσέρχονται να σκεπασθούν κάτω από την πτέρυγα του Μεγάλου Προστάτου Μιχαήλ προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος.
Κατά την διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών, πολλοί ντόπιοι πιστοί προσκύνησαν με χαρά την δίμετρη εικόνα του Αρχαγγέλου, ο οποίος ήρθε στο νησί το 1306 μόνος του από την Πελοπόννησο διά της θαλάσσης.
Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην φράση του δοξαστικού των αποστίχων, όπου στρεφόμενοι προς τον Αρχιστράτηγο Μιχαήλ, πάντες οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τον παρακαλούμε: «πάσης ἀνάγκης καὶ θλίψεως, νόσου καὶ δεινῶν ἁμαρτημάτων ἐλευθέρωσον, τοὺς εἰλικρινῶς ἀνυμνοῦντας, καὶ αἰτουμένους σε Ἔνδοξε». Ιδιαιτέρως, εστίασε στο «εἰλικρινῶς», στην ουσιαστική και αληθινή, δίχως υπόκριση και τυπολατρία, ανύμνηση και επίκληση του ονόματος του Ταξιάρχη. Η ειλικρίνεια διακρίνεται από τον τρόπο της ζωής μας, από το αν και κατά πόσο η ζωή αυτή είναι αρεστή στο Θεό και στους υπηρέτες Του, Αγγέλους. Επί παραδείγματι, τις δύσκολες ημέρες που διανύουμε, όπου η σύγχυση κυριαρχεί, πολλοί εξίσωσαν την μη τήρηση μέτρων με την πίστη. Η ειλικρίνεια της διάθεσης κάποιου να είναι αρεστός στο Θεό διαπιστώνεται όχι από την παρορμητική επίδειξη πίστης, αλλά από την καθολική αντιμετώπιση του ζητήματος. Όταν έπεσε το τάγμα του Εωσφόρου, μέσα σε όλη την σύγχυση που θα προκαλούσε την πτώση όλων των Αγγελικών Ταγμάτων, ο Άρχων Μιχαήλ με παρρησία είπε: «Στώμεν καλώς! Στώμεν φόβου!». Εμείς απέναντι στη σύγχυση τι λέμε; Φροντίζουμε να τηρούμε την εντολή της αγάπης, η μεριμνούμε να φανούμε πιο σωστοί και πιο πιστοί από τους συνανθρώπους μας; Η αιμορροούσα του σημερινού Ευαγγελικού Αναγνώσματος δεν έσπευσε να φανεί στα μάτια των ανθρώπων, δεν έσπευσε να κηρύξει τυπολατρικά την πίστη της στον Θεό, αλλά με πολλή συστολή θέλησε να ακουμπήσει το κράσπεδο του ιματίου Αυτού για να λάβει την ίαση, και την έλαβε. Αυτή η ταπεινή και συνεσταλμένη εκδήλωση πίστης προξένησε το έλεος του Θεού και αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση διαχρονικό.
Επιπροσθέτως, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε ευχές για τους εορτάζοντες και δη την Οσιωτάτη Μοναχή Ταξιαρχία η οποία φυλάει τις «Θερμοπύλες» του Ταξιάρχη. Παράλληλα, ευχήθηκε το Μοναστήρι μέσω του οποίου οδηγήθηκαν στον Ουράνιο Θρόνο τόσες ψυχές, να συνεχίσει δυναμικότερα το έργο αυτό για το καλό των ψυχών και της ελληνικής κοινωνίας.
Από τον Εσπερινό
Από τον Όρθρο και τη Θεία Λειτουργία
