Την κορύφωση του Θείου Δράματος ζήσαμε σήμερα, πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, στην Ακολουθία των Βασιλικών Ωρών και τον Εσπερινό της Αγίας Αποκαθήλωσης, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αμερικής κ. Δημητρίου, με τη συμμετοχή του Σεβ. Τορόντο κ. Μωυσέως και του σεπτού μας Ποιμενάρχη κ. Χρυσοστόμου.
Ως ακροατές των συγκλονιστικών Θείων Παθών, αλλά και ως θεατές της αναπαραστάσεως της Αποκαθηλώσεως του Κυρίου από τον μαρτυρικό Σταυρό, αυτό το οποίο μας συντρίβει, είπε ο Επίσκοπός μας, είναι η σιωπηλή και καρτερική αντιμετώπιση του «πόνου», την οποία υπέδειξε ο Εσταυρωμένος, αλλά και το πιο Άγιο πρόσωπο της ανθρωπότητος, η Παναγία. Δεν αναφερόμαστε μόνον στον σωματικό πόνο, αυτόν που προκαλούν τα ραπίσματα, τα γρονθοκοπήματα και το ίδιο το μαρτύριο της Σταύρωσης που υπέστη ο Ιησούς, αλλά στην ψυχική λύπη, τον «ψυχικό πόνο», αυτόν που προκαλεί η αγνωμοσύνη και η αχαριστία των ευεργετηθέντων ανθρώπων. Ο Χριστός, το πρόσωπο που συνέπαιρνε τα πλήθη με την αγάπη και τις ευεργεσίες Του, έμεινε μόνος και εγκαταλελειμμένος πάνω στον Σταυρό. Λίγο πιο πέρα, η μητέρα του Θεού, έβλεπε το παιδί της να σέρνεται, να βασανίζεται, και με αντίστοιχη σιωπή υπέμεινε τον δικό της ψυχικό πόνο. Οι Άγιοι πατέρες λένε πως ο ψυχικός πόνος είναι οξύς, δριμύς και βαθύτατα έντονος, μεγαλύτερος από τον σωματικό. Η δύναμη που εμείς αντλούμε, από τα Θεία αυτά τα γεγονότα, προκύπτουν από την ιερή σιωπή, την ταπείνωση, την αγάπη και την άπειρη ευσπλαχνία με την οποία αντιμετώπισε την ανθρώπινη αγνωμοσύνη ο Κύριος. Ο Σεβασμιώτατος, ολοκλήρωσε με την προτροπή να αναγνωρίσουμε επιτέλους τα σφάλματά μας για να καταφέρουμε να σταθούμε πλάι Του, ως αδέλφια και ως παιδιά Του, και ευχήθηκε στο ποίμνιο καλή Ανάσταση.
