Στο νησί της Χίου τέλεσε την Δ' Στάση των Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Επίσκοπός μας. Συγκεκριμένα, ο Σεβασμιώτατος παρέστη στην Ιερά Μονή του Ταξιάρχη Νενήτων, στον Ιερό Ναό Αγίας Ματρώνας Χώρας και στην Ιερά Μονή Αγίων Πατέρων Προβατείου όρους, όπου και τέλεσε την Ακολουθία σε κάθε Ναό αντίστοιχα, εν μέσω πυκνών εκκλησιασμάτων.
Στην ομιλία του ο Ποιμενάρχης μας ανέπτυξε την ερμηνεία των στίχων "Χαῖρε, ἀστραπὴ τὰς ψυχὰς καταλάμπουσα· Χαῖρε, ὡς βροντὴ τοὺς ἐχθροὺς καταπλήττουσα", μεταφέροντας το διαχρονικό, αλλά και το εξαιρετικά επίκαιρο μήνυμά τους.
Ο Σεβασμιώτατος έκανε ιδιαίτερη αναφορά στις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με την Ιερά Μονή των Αγίων Πατέρων και συγκεκριμένα, με την υπόθεση της έφεσης για την αποσφράγιση των χώρων της Μονής, που από το Μάϊο του 2015 είναι ακόμη κλειστοί και σφραγισμένοι.
Τόνισε δε, απευθυνόμενος και προς το Χιακό ποίμνιο ότι το Μοναστήρι και οι μοναχοί του σήμερα συνεχίζουν -με απόλυτο σεβασμό ως οφείλουν- την ίδια ακριβώς πορεία που κράτησαν οι πατέρες της Μονής από το 1924 (ύστερα από την αντικανονική αλλαγή του ημερολογίου). Την ίδια ακριβώς πορεία τήρησε πιστά και ο μακαριστός Ηγούμενος, Αρχιμανδρίτης Αμβρόσιος, με τον οποίο η Μητρόπολη Χίου ουδέποτε είχε πνευματική επικοινωνία. Αντιθέτως, ο μακαριστός Γέροντας Αμβρόσιος είχε πνευματική επικοινωνία αποκλειστικά με την Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, στην οποία και ανήκουμε.
Κάποιοι θεωρούν τον μοναχό Πρόδρομο -μοναχό της Μονής επί Γέροντος Αμβροσίου- καταληψία της Μονής, καθώς και τον σημερινό Ηγούμενο, Αρχιμανδρίτη Αθανάσιο, αλλά και την υπόλοιπη αδελφότητα. Δηλώνω, είπε δημοσίως, ότι οι πατέρες δεν είναι καταληψίες κι ότι θα φύγουν από τη Μονή, μόνον αν ο Κύριος τους εξώσει, ή αν οι γείτονες βεβηλώσουν τη Μονή και θανατώσουν τους πατέρες. Υποχρέωση όσων φωνασκούν για δήθεν κατάληψη της Μονής είναι να κρατήσουν και να επιδιώξουν τη συνοχή, διότι τόσο για το νησί, όσο και για την πατρίδα, δεν προοιωνίζονται εύκολες ημέρες.
Σχετικά με το αν κάποιοι αναγνωρίζουν,η όχι την Αποστολική μας διαδοχή, ειλικρινώς απαντώ ότι δεν ζητούμε αναγνώριση της εγκυρότητος της Αρχιεροσύνης μας από πρόσωπα που επικοινωνούν πνευματικά και συμπροσεύχονται με αιρετικούς.