Κυριακὴ Ἁγίων Πατέρων Δ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου
Στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀχαρνῶν λειτούργησε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, μὲ συλλειτουργούς του τὸν π. Γεώργιο Καμπερίδη ἐκ Βοστώνης καὶ τὸ διάκονο Λεωνίδα, σήμερα, Κυριακὴ τῶν Ἁγίων 630 Θεοφόρων Πατέρων, τῶν συγκροτησάντων τὴν Ἁγία τετάρτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο ἐν Χαλκηδόνι. Πατέρες ποὺ ἔδωσαν αἱματηροὺς ἀγῶνες κατὰ τῶν αἱρετικῶν δοξασιῶν τοῦ Νεστορίου, ὁ ὁποῖος δίδασκε πὼς ἦταν ἀδιανόητο Αὐτὸς ὁ τέλειος καὶ ἀναμάρτητος Θεὸς νὰ ἐρχόταν σὲ τέτοια συνάφεια μὲ τὴν ἁμαρτωλὴ καὶ θνητὴ ἀνθρώπινη φύση καὶ νὰ γινόταν τέλειος Ἄνθρωπος.
Οἱ Θεοφόροι ὅμως Πατέρες μὲ τὸ γνωστὸ θαῦμα τῆς Ἁγίας Εὐφημίας, τὴν ὁποία ἑορτάσαμε μόλις πρὸ δύο ἡμερῶν, διεκήρυξαν ὅτι στὸ πρόσωπο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ ἑνώθηκαν ἀσυγχύτως καὶ ἀδιαιρέτως ἡ θεία μὲ τὴν ἀνθρώπινη φύση, δίνοντας καὶ πάλι στὴν ἀνθρωπότητα τὴν προοπτικὴ τῆς κατὰ χάριν θεώσεως καὶ τῆς αἰωνίου ζωῆς.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες γνώριζαν βιωματικῶς αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Κύριος στὴν «ἐπὶ τοῦ Ὄρους ὁμιλία» Του, τμῆμα τῆς ὁποίας ἀκούσαμε σήμερα στὴν Εὐαγγελικὴ περικοπή: «ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μία τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν», ἀλλὰ καὶ ἀλλοῦ «ὁ τὸν λόγον μου ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντι μὲ ἔχει ζωὴν αἰώνιον». Κραταίωσαν τὴν πίστη καὶ τὴν μεταλαμπάδευσαν ἀνόθευτη μέχρι σήμερα, χρέος ποὺ ἔχουν ὅλοι οἱ ποιμένες, ἀλλὰ ἀκόμα κι αὐτοὶ οἱ ἴδιοι οἱ γονεῖς.
Οἱ Ἅγιοι Πατέρες εἶναι τὰ φῶτα τοῦ κόσμου, ὅπως ἀνέφερε σήμερα καὶ ὁ Κύριος, γιατί παρέμειναν ἑνωμένοι μὲ τὴν πηγὴ τοῦ φωτός, ἡ ζωὴ τοὺς ἦταν φῶς καὶ μὲ τὰ ἔργα τοὺς ἐδόξασαν τὸν Πατέρα τὸν ἐν τοῖς Οὐρανοῖς.
Στὸ τέλος τοῦ κηρύγματός του ὁ Σεβασμιώτατος προέτρεψε ὅλους νὰ τοὺς μιμηθοῦμε,ἀφοῦ πρῶτα ἀναρωτηθοῦμε ἐμεῖς οἱ ἴδιοι πόσο ἀπέχουμε ἀπ’ αὐτὴ τὴν πραγματικότητα.
Εἶναι σημαντικὸ γιὰ ὅποιον δέχεται νὰ εἶναι χριστιανὸς νὰ κρατεῖ ἀνόθευτη τὴν Πίστη, ὅπως τὴν παρέδωσε ὁ Κύριός μας , δίχως νὰ προσθέτει ἢ ν’ ἀφαιρεῖ « ἰῶτα ἓν» ἀπὸ τὶς ἐντολές Του.
Τὸ αἰώνιο πρόβλημα ὅλων τῶν αἱρετικῶν κρύβεται στὴν ἀλλοίωση, τὴν πρόσθεση καὶ τὴν ἀφαίρεση ποὺ ἔκαναν καὶ κάνουν ἐγωιστικῷ τῷ τρόπῳ στὸν Εὐαγγελικὸ διαχρονικὸ Λόγο τοῦ Κυρίου μας.