ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΝ ΜΗΝΥΜΑ
ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΝ ΜΗΝΥΜΑ
Ἀριθμός Πρωτ. γ – 1741
ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟΝ ΜΗΝΥΜΑ
ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2013
Παντὶ τῷ πληρώματι τῆς Ἐκκλησίας
«Αὕτη ἡ κλητὴ καὶ ἁγία ἡμέρα, ἡ μία τῶν Σαββάτων, ἡ βασιλὶς καὶ κυρία,
ἑορτῶν ἑορτή, καὶ πανήγυρις ἐστὶ πανηγύρεων,
ἐν ἧ εὐλογοῦμεν, Χριστὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.»
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καὶ περιπόθητα,
Ἡ ἑορτή τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ λαμπροτέρα πανήγυρις διὰ τοὺς Ἕλληνας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀπανταχοῦ τῆς γῆς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς. Διὰ τοῦτο καί «Λαμπρή» ὀνομάζεται ἀπό τὸν λαόν, ἀλλὰ καὶ ἑορτὴ ἑορτῶν καὶ πανήγυρις πανηγύρεων ὅπως ψάλλομεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν.
Μεγάλη Παρασκευὴ
Μεγάλη Παρασκευὴ
Στὸν καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίου Νικολάου Ἀχαρνὼν τέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ.κ. Χρυσόστομος τὴν Ἀκολουθία τῆς Ἁγίας Ἀποκαθηλώσεως τοῦ Κυρίου μας.
Στὴν ὁμιλία του ἀνεφέρθη στὸ μυστήριο τῆς εἰλικρινοῦς μετανοίας. ΄Οπως ὁ δίκαιος ληστὴς ζήτησε ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ τὸν θυμηθῆ στὴ βασιλεία Του, ἔτσι κ' ἐμεῖς, μικροὶ καὶ μεγάλοι, νὰ ζητοῦμε ἀπὸ τὸν Κύριὸ μας τὸ «μνήσθητι καὶ ἡμῶν ἐν τὴ βασιλεία Σου»
Μεγάλη Πέμπτη
Μεγάλη Πέμπτη
Στὸν Καθεδρικὸ Ι.Ν. Ἁγίου Νικολάου Ἀχαρνὼν χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος γιὰ τὴν ἀκολουθία τῶν Ἁγίων Παθών. Ἀμέσως μετὰ τὴν ἔξοδο τοῦ Ἐσταυρωμένου ὁμίλησε, τονίζοντας τὴν ἄπειρη εὐσπλαχνία τοῦ Κυρίου μας, «Πάτερ άφες ἀυτοίς». Σὲ ὁλόκληρη τὴν παγκόσμια ἀνθρώπινη ἱστορία δὲν ἔχει βρεθεῖ μέχρι σήμερα ἄλλο πρόσωπο ποὺ νὰ ἔχει ὑπερβεῖ τὰ ὅρια τῆς συγχωρήσεως καὶ τῆς ἀνοχῆς ὅπως ὁ Χριστὸς μας.
Ο Κύριος, μᾶς δίνει τὴν δυνατότητα νὰ γίνουμε καὶ ἐμεῖς κατὰ χάριν Θεοί, εφ΄ὅσον φυσικὰ τὸ θελήσουμε, και ἂν καταφέρουμε νὰ φθάσουμε στὴ Θέωση, τότε αὐτὴ ἡ ἀνισόρροπη ταλαιπωρημένη κοινωνία, θὰ ἔλθει σὲ ἰσορροπία, καὶ θὰ μπορεῖ νὰ σταθεῖ στὸ ὕψος ὅλων τῶν περιστάσεων καὶ τῶν ἐξελίξεων.
Μεγάλη Τετάρτη
Μεγάλη Τετάρτη
Σὲ κλῖμα κατάνυξης στὴν Ἱερὰ Μονὴ Παναγίας Ὁδηγητρίας καὶ Ἁγίου Νεκταρίου στὶς Ἀχαρνὲς Ἀττικῆς, χοροστάτησε ὁ Ποιμενάρχης μας κ.κ. Χρυσόστομος στὴν ἀκολουθία τοῦ Νιπτῆρος.
Τὸ ἀναλόγιο πλαισίωσαν ὁ κ. Ἰωάννης Κιαχόπουλος μὲ μαθητὲς του.
Ὁ λόγος τοῦ Σεβασμιωτάτου, εἶχε ἀναφορὰ στὸ μέγιστο παράδειγμα τῆς ταπείνωσης ποὺ παρέδωσε σ' ἐμᾶς ὁ Κύριος μας. Ὁ ὁποῖος ἔγινε ἄνθρωπος γιὰ νὰ κάνει τὸν ἄνθρωπο Θεό.
Δίχως ταπείνωση εἶναι ἀδύνατη ἡ ἕνωση μας μ' ἐκείνον καὶ μὲ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους ποὺ μᾶς περιβάλλουν.
Δυστυχῶς αὐτὴ εἶναι ἡ πραγματικότητα, οἱ περισσότεροι ἀπὸ ἐμᾶς θεοποιήσαμε τοὺς ἑαυτοὺς μας, μὲ ἀποτέλεσμα ν'ἀλλοιώσουμε τοὺς διαχρονικοὺς λόγους τοῦ Κυρίου ἔχοντας τοποθετήσει στὴ θέση Ἐκείνου τὸ ἐγὼ μας. Ἐὰν θέλουμε νὰ γίνουμε δικοὶ του, Ἐκείνον θὰ πρέπει νὰ μιμηθοῦμε!
Δίχως Θεὸ τ' ἀποτελέσματα ἤδη τὰ βιώνουμε. .....!!!
