Τὴν ἀναίμακτο Ἱερουργία τέλεσε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, κ. Χρυσόστομος, στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Τριάδος Ἀσπροπύργου, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὸν παλαιότερο ναὸ ποὺ ἔκτισε τὸ πρῶτο κύμα προσφύγων Ἑλλήνων τοῦ Πόντου στὴν περιοχή, μὲ συλλειτουργοὺς τὸν π. Ἡλία Μαυρίδη καὶ τὸν διάκονο Λεωνίδα.
Στὴν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀνέφερε: «Ἐγὼ εἶμαι ἡ Ζωὴ καὶ ἡ Ἀνάσταση, ὅπως διαχρονικὰ κηρύττει ὁ Κύριός μας, ὁ ὁποῖος πράγματι σκορπίζει τὴ ζωὴ καὶ τὴν Ἀνάσταση χθὲς καὶ σήμερα καὶ αὔριο. Τὸν θρῆνο καὶ τὸν ὀδυρμό, στὴν πόλη τῆς Ναΐν, γιὰ τὸν χαμὸ ἐκείνου τοῦ νέου τὸν μετέβαλε σὲ χαρά, ἀφοῦ τοῦ χάρισε ξανὰ τὴ ζωὴ καὶ τὸν ἀνέστησε σὰν νὰ ξύπνησε ἀπὸ ὕπνο βαθύ. Ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἡ πίστη μας θεμελιώνεται στὴν Ἀνάσταση, γιὰ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανοὺς ὁ θάνατος ὁ σωματικὸς εἶναι ἕνας ὕπνος. Κι ἂν καταφέρουμε νὰ μὴν πεθάνουμε πνευματικά, πρὶν κλείσουμε τὰ σωματικά μας μάτια, τότε ὄντως δὲν θὰ πεθάνουμε αἰώνια καὶ μὲ τὸν σωματικό μας θάνατο».
