Πανηγυρικὰ καὶ μὲ εὐλάβεια ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, ὁ Ἱερὸς Κλῆρος καὶ ὁ εὐσεβὴς λαὸς τῶν Ἀχαρνών ὑποδέχθηκαν τὸ νέο ἐφέστιο εἰκόνισμα τοῦ Ι. Ἡσυχαστηρίου Παναγίας Ὁδηγητρίας καὶ Ἀγ.Νεκταρίου σήμερα τὸ ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου.
Δαπάναις τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, φιλοτεχνήθηκε ἀπὸ τὸν Ἀγιογραφικό οἶκο Κῶν. Δημητρέλου, ἡ μεγάλου μεγέθους Ἱερὰ βυζαντινὴ εἰκόνα τῆς Παναγίας Ὁδηγητρίας ἡ ὁποία πλαισιώνεται ἀπὸ τέσσερις ἁγίους, τὸν Άγ.Γρηγόριο τὸν Παλαμᾶ, τὸν Άγ.Παρθένιο Λαμψάκου, τὸν Ὰγ.Νεκτάριο καὶ τὸν Άγ. Σεραφεὶμ Φαναριοφερσάλων.
Τὸ θεομητορικὸ εἰκόνισμα μετέφεραν ὁ γέροντας τοῦ Ἡσυχαστηρίου Ἀρχιμ.Παρθένιος καὶ ὁ π. Παντελεήμων, ἐνῶ οἱ διάκονοι π. Νεκτάριος καὶ π. Λεωνίδας θυμίαζαν καθ' ὅλη τὴ διάρκεια ὑπὸ τοὺς ἤχους τῶν χαρμοσύνων κωδωνοκρουσιῶν. Ἡ πομπὴ ἡ ὁποία προπορευόταν, ἀπετελεῖτο ἀπὸ ιερόπαιδες μὲ λαμπάδες καὶ ἑξαπτέρυγα, περὶ τὶς εἴκοσι νεάνιδες ντυμένες στὰ λευκά, καὶ τοὺς ἱεροψάλτες ψαλλόντων τὸ Ἀπολυτίκιο, ἐνῶ στὸ πρόπυλο τοῦ Ἡσυχαστηρίου ὁ Ἐπίσκοπος περιστοιχούμενος ἀπὸ τοὺς πατέρες Γρηγόριο, Ματθαίο, Ἀλέξανδρο καὶ τοὺς πιστούς, ἀνέμεναν τὸ ἱερὸ εἰκόνισμα.
Παίρνοντας ἀνὰ χεῖρας τὴν ἱερὰ εἰκόνα ὁ Μητροπολίτης μας, τὴν τοποθέτησε στήν, πρὸς τοῦτο κατασκευασμένη, προθήκη καὶ προσέφερε θυμιάμα, ἐνῶ ὁ ιεροψαλτικὸς χορὸς ἔψαλε πανηγυρικὰ τὸ οκτάηχο «Ἄξιὸν ἐστὶ».Στὴ συνέχεια ἀνέπεμψε ἔμπροσθεν τῆς Κυρίας Θεοτόκου μία εἰδικὴ εὐχή, ἡ ὁποία διασώζεται ὡς παλαιὸ έθος στὴ λειτουργικὴ παράδοση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ρουμανίας καὶ κατὰ τὴν ὁποία ζητᾶ ἀπὸ τὸν Κύριο μας, νὰ καταστήσει τὴν εἰκόνα αὐτὴ «θεραπευτικὴν καὶ πηγὴν ιαμάτων πᾶσι τοῖς μετὰ θλίψεως καὶ ἀνάγκης προσπίπτουσιν αὐτὴ καὶ ἀιτουμένοις, παρὰ Αὐτοῦ βοήθειαν».
Ἀκολούθως ἐψάλη πανηγυρικός, Ἀναστάσιμος Ἑσπερινὸς χοροστατοῦντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, ὁ ὁποῖος καὶ στὸ τέλος ἀνέφερε ὀλίγα ἱστορικὰ στοιχεῖα γιὰ τὸ γεγονὸς τῆς θαυματουργικῆς μεταφορὰς τῆς εἰκόνας τῆς Παναγίας Ὁδηγητρίας ἀπὸ τὴν ἀγιορειτική Μονὴ Βατοπεδίου στὴν Μονὴ Ξενοφῶντος τὸν 18ο αἰῶνα, ὅπου καὶ ἐντελῶς θεία συμπτώσει ἀκριβῶς σὰν ἀπόψε, ξημερώματα τῆς πρώτης Κυριακῆς τοῦ Ὀκτωβρίου, τελεῖται ἱερὰ ἀγρυπνία στὴν Μονὴ Ξενοφῶντος στὴν ἀνάμνηση αὐτοῦ τοῦ θαύματος.
Ἀνέφερε ἐπίσης ὅτι χάριτι Θεοῦ ἔχει παραβρεθεῖ σὲ ὅλα τὰ σημαντικὰ γεγονότα τῆς ζωῆς τοῦ Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου, ἀπὸ τὸ θεμέλιο λίθο καὶ τὰ θυρανοίξια, μέχρι τὰ ἐγκαίνια καὶ τὴν ὑποδοχὴ τῆς ἐφεστίου εἰκόνος τῆς μονῆς. Δὲν παρέλειψε στὸ τέλος νὰ παρακαλέσει τὴν Θεοτόκο, χάριν τῆς ἐπωνυμίας της ὡς Ὁδηγήτρια, νὰ ὁδηγεῖ τὸν ἱερὸ κλῆρο καὶ τοὺς ποιμένες στὸ δρόμο τοῦ θείου θελήματος καὶ τὸν πιστὸ λαὸ στὴ τήρηση τῶν ἐντολῶν τῆς ἀγάπης καὶ τῆς δικαιοσύνης οἱ ὁποῖες ἕλκουν τὴ θεία Χάρις καὶ τὸ Ἔλεος.
Μὲ τὴν εὐκαιρία αὐτῆς τῆς λατρευτικῆς σύναξης, οἱ ἐνορῖτες ὁμοῦ μὲ τοὺς πατέρες τοῦ Ἡσυχαστηρίου, ἀπέδωσαν τὶς πρέπουσες τιμὲς στὴν Παρθένο Μαρία, τὴν Ὁδηγὸ καὶ Ἀρωγὸ τους, τῆς ὁποίας τὸ ἱερὸ εἰκόνισμα πλέον θὰ δεσπόζει καὶ θὰ κοσμεῖ τὴν ἐνορία τους.
